δοιοτόκος: Difference between revisions
From LSJ
βωμὸν Ἀριστοτέλης ἱδρύσατο τόνδε Πλάτωνος, ἀνδρὸς ὃν οὐδ' αἰνεῖν τοῖσι κακοῖσι θέμις → Aristotle had this altar of Plato set up — Plato, a man whom the wicked dare not even mention in praise
(1b) |
(1ab) |
||
| Line 30: | Line 30: | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''δοιοτόκος:''' породивший двоих ([[νηδύς]] Anth.). | |elrutext='''δοιοτόκος:''' породивший двоих ([[νηδύς]] Anth.). | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=[from [[δοιοί]] <i>adj</i> [[τίκτω]]<br />[[bearing]] twins, Anth. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 21:10, 9 January 2019
English (LSJ)
ον,
A bearing twins, prob. in AP7.742 (Apollonid.).
German (Pape)
[Seite 652] die Zwillinge geboren hat, Conj. für δυοτόκος, s. δισσοτόκος.
Greek (Liddell-Scott)
δοιοτόκος: -ον, ὁ γεννῶν δύο, δίδυμα, Ἀνθ. ΙΙ. 7, 742 (Jacobs δισσοτ-).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui engendre ou enfante des jumeaux.
Étymologie: δοιός, τίκτω.
Spanish (DGE)
-ον que pare gemelos, AP 7.742 (Apollonid.).
Greek Monolingual
δοιοτόκος, η (Α)
η διδυμοτόκος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < δοιοί + -τοκος < τίκτω.
Greek Monotonic
δοιοτόκος: -ον (τίκτω), αυτή που κυοφορεί δίδυμα, αυτή που γεννά δίδυμα, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
δοιοτόκος: породивший двоих (νηδύς Anth.).
