κυριότης: Difference between revisions

From LSJ

Βίος κέκληται δ' ὡς βίᾳ πορίζεται → Vi quia paratur vita, vita dicitur → Weil's auf gewaltsamem Streben beruht, heißt's Lebensgut

Menander, Monostichoi, 66
(3)
(nl)
Line 30: Line 30:
{{elru
{{elru
|elrutext='''κῡριότης:''' ητος τό господство, владычество NT.
|elrutext='''κῡριότης:''' ητος τό господство, владычество NT.
}}
{{elnl
|elnltext=κυριότης -ητος, ἡ [κύριος] christ. heerschappij, gezag van de Heer; spec. van hemelse machten:. εἴτε θρόνοι εἴτε κυριότητες εἴτε ἀρχαὶ εἴτε ἐξουσίαι vorsten en heersers, machten en krachten NT. Col. 1.16.
}}
}}

Revision as of 07:28, 1 January 2019

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κῡριότης Medium diacritics: κυριότης Low diacritics: κυριότης Capitals: ΚΥΡΙΟΤΗΣ
Transliteration A: kyriótēs Transliteration B: kyriotēs Transliteration C: kyriotis Beta Code: kurio/ths

English (LSJ)

ητος, ἡ,

   A dominion, Ep.Eph.1.21: in pl., Ep.Col.1.16.    2 later, concrete, authority, PMasp.151.199 (vi A.D.), etc.    II proper, legitimate use of a term, Dam.Pr.306; = Lat.proprietas, Dosith.p.376 K.

German (Pape)

[Seite 1537] ητος, ἡ, das Eigenthum, die Herrschaft, N. T.

Greek (Liddell-Scott)

κῡριότης: -ητος, ἡ, ἐξουσία, κράτος, Ἐπιστ. π. Ἐφ. 1. 21· ἐν τῷ πληθ., Ἐπιστ. π. Κολ. 1. 16.

French (Bailly abrégé)

ητος (ἡ) :
autorité, souveraineté.
Étymologie: κύριος.

English (Strong)

from κύριος; mastery, i.e. (concretely and collectively) rulers: dominion, government.

English (Thayer)

κυριότητος, ἡ (ὁ κύριος), dominion, power, lordship; in the N. T. one who possesses dominion (see ἐξουσία, 4c. β.; cf. German Herrschaft (or Milton's dominations); in Tacitus, ann. 13,1dominationes is equivalent to dominantes), so used of angels (κύριοι, κύριος, a. at the end): Teaching' c. 4 [ET]) and Byzantine writings.)

Greek Monotonic

κῡριότης: -ητος, ἡ, κυριαρχία, κυριότητα, σε Καινή Διαθήκη

Russian (Dvoretsky)

κῡριότης: ητος τό господство, владычество NT.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

κυριότης -ητος, ἡ [κύριος] christ. heerschappij, gezag van de Heer; spec. van hemelse machten:. εἴτε θρόνοι εἴτε κυριότητες εἴτε ἀρχαὶ εἴτε ἐξουσίαι vorsten en heersers, machten en krachten NT. Col. 1.16.