γίγαρτον

English (LSJ)

[ῐ],

   A grape-stone, Simon.88, Ar.Pax634, Thphr.HP1.11.6, LXX Nu.6.4, Apollon.Mir.15, etc.; olive-stone, PSI4.430.1 (iii B. C.), Phlp. in Ph.629.16.

German (Pape)

[Seite 491] τό, Weinbeerenkern, im plur., Ar. Pax 617; Theophr.; Sp. = στέμφυλα, Geop.

Greek (Liddell-Scott)

γίγαρτον: [ῐ], ὁ πυρὴν (τὸ κουκοῦτζι) τῆς σταφυλῆς, Σιμων. 91· κατὰ πληθ. = σταφυλαί, Ἀριστοφ. Εἰρ. 634.

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
1 pépin de raisin;
2 pudenda muliebria.
Étymologie: DELG t. pop. et techn., donc étym. peu sûre.

Greek Monotonic

γίγαρτον: [ῐ], κουκούτσι σταφυλιού, σε Σιμων.· στον πληθ., σταφύλια, σε Αριστοφ.

Russian (Dvoretsky)

γίγαρτον: (ῐ) τό виноградная косточка Arph., Plut.

Frisk Etymological English

Grammatical information: n.
Meaning: grape-stone (Simon.); cf. Strömberg Theophrastea 140 for the names of kernels).
Derivatives: γιγαρτίς σταφίς H., γιγαρτώδης stone-like (Thphr.); γιγαρτώνιον unripe grape (Dsc.)
Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]
Etymology: Reduplicated formation. Often connected with Lat. grānum, NHG Korn, Kern, which is formally improbable. Rather un-IE, i.e. a Pre-Greek word..

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

γίγαρτον -ου, τό druivenpit.

Middle Liddell

a grape-stone, Simon.: in pl. grapes, Ar.