δυσνίκητος: Difference between revisions
From LSJ
(1ab) |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=dysnikitos | |Transliteration C=dysnikitos | ||
|Beta Code=dusni/khtos | |Beta Code=dusni/khtos | ||
|Definition=[ῑ], ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=[ῑ], ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[hard to conquer]], ἔρως <span class="bibl">J.<span class="title">AJ</span>18.1.6</span>, cf. <span class="bibl">Plu.<span class="title">Comp.Pel.Marc.</span>2</span>, <span class="bibl">D.C.43.28</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:25, 30 June 2020
English (LSJ)
[ῑ], ον,
A hard to conquer, ἔρως J.AJ18.1.6, cf. Plu.Comp.Pel.Marc.2, D.C.43.28.
German (Pape)
[Seite 684] schwer zu besiegen; Plut. Pelop. 2 Marc. 2; ἔρως Mel. 52 (V, 179).
Greek (Liddell-Scott)
δυσνίκητος: [ῑ], -ον, δυσκατάβλητος, δυσκολονίκητος, Πλούτ. Συγκρ. Πελοπ. Μαρκ. 2.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
difficile à vaincre.
Étymologie: δυσ-, νικάω.
Greek Monolingual
δυσνίκητος, -ον (Α)
αυτός που δύσκολα νικιέται.
Greek Monotonic
δυσνίκητος: -ον (νῑκάω), δύσκολος να τον κατακτήσει κάποιος, δυσκολονίκητος, σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
δυσνίκητος: (ῑ)
1) труднопобедимый (Πελοπίδας Plut.; ἔρως Anth.);
2) непреклонный (ἡ τοῦ Ἀλεξάνδρου φύσις Plut.).
Middle Liddell
δυσ-νίκητος, ον [νῑκάω]
hard to conquer, Plut.
