κοσμητήρ: Difference between revisions
From LSJ
Φίλιππον ἐπιστῆσαι τοῖς πράγμασι τούτοις → let Philip have a hand in the business, surrender control to Philip
(1ba) |
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=kosmitir | |Transliteration C=kosmitir | ||
|Beta Code=kosmhth/r | |Beta Code=kosmhth/r | ||
|Definition=ῆρος, ὁ, <span class="sense" | |Definition=ῆρος, ὁ, <span class="sense"> <span class="bld">A</span> = [[κοσμητής]], Epigr. ap. <span class="bibl">Aeschin.3.185</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span> at Itanos, title of eponymous magistrate, <span class="title">SIG</span>463.15 (iii B. C.), <span class="title">Supp.Epigr.</span>2.512.22.</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 09:40, 11 December 2020
English (LSJ)
ῆρος, ὁ, A = κοσμητής, Epigr. ap. Aeschin.3.185. II at Itanos, title of eponymous magistrate, SIG463.15 (iii B. C.), Supp.Epigr.2.512.22.
Greek (Liddell-Scott)
κοσμητήρ: ῆρος, ὁ, = τῷ κοσμητής, Ἐπίγραμμ. παρ᾿ Αἰσχίν. 80. 22, Πλουτ. Κίμ. 7.
French (Bailly abrégé)
ῆρος (ὁ) :
qui arrange, dispose ou dirige.
Étymologie: κοσμέω.
Greek Monolingual
κοσμητήρ, -ῆρος, ὁ, θηλ. κοσμήτειρα (Α) κοσμώ
1. αυτός που διευθύνει, αρχηγός
2. (στον Ίτανο) τίτλος επώνυμου άρχοντα
3. φρ. «κοσμήτειρα τῆς Ἀρτέμιδος» — τίτλος γυναίκας αξιωματούχου στην Έφεσο.
Greek Monotonic
κοσμητήρ: -ῆρος, ὁ, = το επόμ., σε Επιγρ. παρά Αισχίν., σε Πλούτ.
Russian (Dvoretsky)
κοσμητήρ: ῆρος ὁ Plut. = κοσμητής.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
κοσμητήρ -ῆρος, ὁ [κοσμητής] aanvoerder.
