πολυτονικός: Difference between revisions
ὁκόσα γὰρ ὑπὰρ ἐκτρέπονται ὁποίου ὦν κακοῦ, τάδε ἐνύπνιον ὁρέουσι ὥρμησε → for whatever, when awake, they have an aversion to, as being an evil, rushes upon their visions in sleep (Aretaeus, Causes & Symptoms of Chronic Disease 1.5.6)
mNo edit summary |
mNo edit summary |
||
Line 1: | Line 1: | ||
{{LSJ1 | {{LSJ1 | ||
|Full diacritics=πολυτονικός | |Full diacritics=πολυτονικός | ||
|Medium diacritics= | |Medium diacritics=πολυτονικός | ||
|Low diacritics= | |Low diacritics=πολυτονικός | ||
|Capitals=ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟΣ | |Capitals=ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟΣ | ||
|Transliteration A=polytonikós | |Transliteration A=polytonikós |
Revision as of 08:41, 7 February 2019
English (LSJ)
polytonic, multi-accent, multiaccent
French
Italian
Spanish
politónico
El sistema politónico (en griego πολυτονικὸν σύστημα, polytonikón sýstēma) es el sistema de escritura usado para escribir griego antiguo, bizantino y kazarévusa. Comprende un conjunto de reglas para la utilización de los diacríticos usados en esa lengua: el acento agudo, el acento grave, el acento circunflejo, el espíritu áspero, el espíritu suave, la diéresis y la coronis. El término politónico significa 'de muchos acentos'.
German
vieltönig, polytonisch
Die polytonische Orthographie (neugriechisch πολυτονικό σύστημα γραφής politonikó sístima grafís) ist ein System von Akzenten und anderen, die Buchstaben ergänzenden, Zeichen, das für die altgriechische Sprache entwickelt wurde. Der griechische Begriff polyton oder polytonisch (πολυτονικός) bedeutet wörtlich mehrtönig oder vieltönend (vergleiche die Polytonalität) und in sprachlichen Zusammenhängen spezieller mehrere Tonzeichen enthaltend. Für die amtliche Schreibung des Neugriechischen wurde sie 1982 zugunsten der monotonischen Orthographie vom griechischen Parlament abgeschafft.
Dutch
Greek Monolingual
πολυτονικός, -ή, -ό, Ν
φρ. «πολυτονικό σύστημα»
γραμμ. παλαιότερος τρόπος γραφής τών λέξεων, κατά τον οποίο χρησιμοποιούνταν στον τονισμό τών λέξεων τα πνεύματα και η περισπωμένη, δηλ. όλα τα τονικά σημεία της Αρχαίας Ελληνικής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πολυ- + τονικός (< τόνος), πρβλ. μονο-τονικός.