ἐπίσταλμα: Difference between revisions
ἡ γὰρ σιωπὴ μαρτυρεῖ τὸ μὴ θέλειν → silence is evidence of unwillingness (Menander)
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+)<\/b>" to "$1") |
m (Text replacement - "<b class="b2">([\w]+ [\w]+)<\/b>" to "$1") |
||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epistalma | |Transliteration C=epistalma | ||
|Beta Code=e)pi/stalma | |Beta Code=e)pi/stalma | ||
|Definition=ατος, τό<b class="b3">, ἐπιστέλλω</b>) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[commission]], <span class="bibl">Thphr.<span class="title">Char.</span>5.8</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span>. | |Definition=ατος, τό<b class="b3">, ἐπιστέλλω</b>) <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[commission]], <span class="bibl">Thphr.<span class="title">Char.</span>5.8</span>. </span><span class="sense"> <span class="bld">II</span>. [[official communication]] or [[order]], PFay.26.4 (ii A.D.), Wilcken <span class="title">Chr.</span>42.3, 8 (iv A.D.), <span class="title">Cod.Just.</span>7.37.3.1c: pl., of Imperial [[letters]], <span class="bibl">Just. <span class="title">Nov.</span>167.1</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 15:13, 1 July 2020
English (LSJ)
ατος, τό, ἐπιστέλλω)
A commission, Thphr.Char.5.8. II. official communication or order, PFay.26.4 (ii A.D.), Wilcken Chr.42.3, 8 (iv A.D.), Cod.Just.7.37.3.1c: pl., of Imperial letters, Just. Nov.167.1.
German (Pape)
[Seite 982] τό, das Aufgetragene, der Befehl, Sp.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπίσταλμα: τό, (ἐπιστέλλω) παραγγελία, καὶ ἀγοράζειν αὐτῷ μὲν μηδέν, ξένοις δὲ ἐπιστάλματα (ἀποστέλλειν, Foss) εἰς Βυζάντιον ἁλμάδας, κτλ., Θεόφρ. περὶ Μικροφιλοτ. (Χαρ. 7)· λέγεται ὅτι ἡ λέξις ἐπεχωρίαζεν Ἀλεξανδρεῦσιν, Sturz. Μακεδ. Διάλεκτ. σ. 72.
French (Bailly abrégé)
ατος (τό) :
ordre, dépêche, commission.
Étymologie: ἐπιστέλλω.
Greek Monolingual
ἐπίσταλμα, τὸ (AM)
μσν.
στον πληθ. τὰ ἐπιστάλματα
αυτοκρατορικές επιστολές
αρχ.
1. παραγγελία («καὶ ἀγοράζειν αὐτὸν μὲν μηδέν, ξένοις δέ ἐπιστάλματα εἰς Βυζάντιον ἁλμάδας», (Θεόφρ.)
2. αξίωμα, το οποίο παρέχει δικαιοδοσίες σε κάποιον.
[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + -σταλμα < στέλλω, θ. σταλ- (ε-στάλ-ην)].
Greek Monotonic
ἐπίσταλμα: -ατος, τό (ἐπιστέλλω), εντολή, παραγγελία, σε Θεόφρ.
Middle Liddell
ἐπίσταλμα, ατος, τό, ἐπιστέλλω
a commission, Theophr.
