anise: Difference between revisions
Ὁ δὲ μὴ δυνάμενος κοινωνεῖν ἢ μηδὲν δεόμενος δι' αὐτάρκειαν οὐθὲν μέρος πόλεως, ὥστε ἢ θηρίον ἢ θεός → Whoever is incapable of associating, or has no need to because of self-sufficiency, is no part of a state; so he is either a beast or a god
m (Text replacement - "File:woodhouse_\d+\.jpg\|thumb" to "File:p2.png|right|Woodhouse page for {{PAGENAME}} - Opens in new window") |
m (Text replacement - "ΕΤΥΜΟΛ." to "ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ") |
||
| Line 6: | Line 6: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[ἄνησον]], το κ. [[ἄνησον]] κ. [[ἄνησσον]] κ. [[ἄννισον]] (Α), [[ἄνισον]] (AM)<br />το [[φυτό]] [[γλυκάνισο]].<br />[<b><span style="color: brown;"> | |mltxt=[[ἄνησον]], το κ. [[ἄνησον]] κ. [[ἄνησσον]] κ. [[ἄννισον]] (Α), [[ἄνισον]] (AM)<br />το [[φυτό]] [[γλυκάνισο]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ</span></b> Ο τ. [[άνησον]] [[καθώς]] και οι συναφείς με αυτόν τύποι [[πρέπει]] να διακρίνονται από τον τ. <i>άνηθον</i> καί τους συναφείς του τύπους —[[πράγμα]] εξάλλου που συνέβαινε ήδη στην [[αρχαιότητα]]— [[επειδή]] πρόκειται για δύο διαφορετικά φυτά. Κατά τον Χατζιδάκι (ΜΝΕ Β΄ 602) η [[ποικιλία]] στη [[γραφή]] των τύπων δείχνει ότι η λ. δεν [[είναι]] γνήσια ελληνική, [[αλλά]] ήλθε στην [[Ελλάδα]] [[μαζί]] με το [[φυτό]] από την Ασία ή την Αίγυπτο, παθαίνοντας διάφορες [[κατά]] τόπους φωνητικές αλλοιώσεις, πιθ. από παρετυμολογικές επιδράσεις συναφών ελληνικών λέξεων. Δεν [[είναι]] δυνατόν να εξακριβωθεί [[ποιος]] από τους τύπους [[είναι]] ο [[αρχικός]]. Ο τ. [[άνισον]] φαίνεται να προήλθε με ιωτακισμό από τον τ. [[άνησον]], ενώ, σύμφωνα με [[άλλη]] [[άποψη]], προήλθε από το αραβ. <i>yansun</i>]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 21:30, 29 December 2020
English > Greek (Woodhouse)
substantive
Ar. ἄνησον, ἄνησον ἄνησσον, ἄννισον, ἄνισον (should not be confused with ἄνηθον, ἄννηθον, ἄννητον which is the plant dill, Latin name: Anethum graveolens).
Greek Monolingual
ἄνησον, το κ. ἄνησον κ. ἄνησσον κ. ἄννισον (Α), ἄνισον (AM)
το φυτό γλυκάνισο.
[ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ Ο τ. άνησον καθώς και οι συναφείς με αυτόν τύποι πρέπει να διακρίνονται από τον τ. άνηθον καί τους συναφείς του τύπους —πράγμα εξάλλου που συνέβαινε ήδη στην αρχαιότητα— επειδή πρόκειται για δύο διαφορετικά φυτά. Κατά τον Χατζιδάκι (ΜΝΕ Β΄ 602) η ποικιλία στη γραφή των τύπων δείχνει ότι η λ. δεν είναι γνήσια ελληνική, αλλά ήλθε στην Ελλάδα μαζί με το φυτό από την Ασία ή την Αίγυπτο, παθαίνοντας διάφορες κατά τόπους φωνητικές αλλοιώσεις, πιθ. από παρετυμολογικές επιδράσεις συναφών ελληνικών λέξεων. Δεν είναι δυνατόν να εξακριβωθεί ποιος από τους τύπους είναι ο αρχικός. Ο τ. άνισον φαίνεται να προήλθε με ιωτακισμό από τον τ. άνησον, ενώ, σύμφωνα με άλλη άποψη, προήλθε από το αραβ. yansun].
