μεγαλορρήμων: Difference between revisions
Τὸν αὐτὸν αἰνεῖν καὶ ψέγειν ἀνδρὸς κακοῦ → Hominis mali est culpare, quem laudaverit → Den selben lobt und tadelt nur ein schlechter Mann
m (Text replacement - "<span class="sense"><p>" to "<span class="sense">") |
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=megalorrimon | |Transliteration C=megalorrimon | ||
|Beta Code=megalorrh/mwn | |Beta Code=megalorrh/mwn | ||
|Definition=ον, gen. ονος, <span class="sense"> | |Definition=ον, gen. ονος, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[talking big]], <span class="bibl">LXX <span class="title">Ps.</span>11(12).4</span>, Men.Prot.<span class="bibl">p.11</span> D.; in good sense, [[magniloquent]], <span class="bibl">Philostr.<span class="title">VA</span>6.11</span>. Adv. -όνως <span class="bibl">Poll.9.147</span>.</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls |
Revision as of 14:55, 30 December 2020
English (LSJ)
ον, gen. ονος, A talking big, LXX Ps.11(12).4, Men.Prot.p.11 D.; in good sense, magniloquent, Philostr.VA6.11. Adv. -όνως Poll.9.147.
Greek (Liddell-Scott)
μεγᾰλορρήμων: -ον, ὁ λέγων μεγάλους λόγους, ἀλαζών, ὑπερήφανος, Ἑβδ. (Ψαλμ. ΙΑ΄, 3). ― Ἐπίρρ. -όνως, Πολυδ. Θ΄, 147· ― μεγᾰλορρημονέω, εἶμαι μεγαλορρήμων, καυχηματίας, Στράβ. 601· ― μεγαλορρημονία, ἡ, καύχησις, κομπορρημοσύνη, Σχόλ. εἰς Σοφ. Ἀντ. 1350· καὶ μεγᾰλορρημοσύνη, ἡ, Πολύβ. 39. 3, 1, Ἑβδ. (Α΄ Βασιλ. Β΄, 3).
Greek Monolingual
-ον (Α μεγαλορρήμων, -ον)
αλαζόνας, κομπαστής, καυχησιολόγος
αρχ.
(με καλή σημασία) στομφώδης, πομπώδης.
επίρρ...
μεγαλορρημόνως (Α)
με κομπασμό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μεγαλ(ο)- + -ρρήμων (< ῥῆμα), πρβλ. κομπο-ρρήμων].