μακραύχην: Difference between revisions
Ὅρκον δὲ φεῦγε καὶ δικαίως κἀδίκως (κἂν δικαίως ὀμνύῃς) → Iurare fugias, vere, falso, haud interest → Zu schwören meide, gleich ob richtig oder falsch
m (Text replacement - " <span class="bld">" to "<span class="bld">") |
|||
Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[μακραύχην]], -ενος, ὁ, ἡ (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που έχει μακρύ αυχένα, [[μακρολαίμης]] («ηὔξατο τῆς μακραύχενος ὄρνιθος τὸν τράχηλον ἔχειν», <b>Αθήν.</b>)<br /><b>2.</b> (γενικά) [[μακρός]], [[επιμήκης]] («μακραύχενα [[κλίμακα]]», <b>Ευρ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>μακρ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[αὐχήν]] ( | |mltxt=[[μακραύχην]], -ενος, ὁ, ἡ (Α)<br /><b>1.</b> αυτός που έχει μακρύ αυχένα, [[μακρολαίμης]] («ηὔξατο τῆς μακραύχενος ὄρνιθος τὸν τράχηλον ἔχειν», <b>Αθήν.</b>)<br /><b>2.</b> (γενικά) [[μακρός]], [[επιμήκης]] («μακραύχενα [[κλίμακα]]», <b>Ευρ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>μακρ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> [[αὐχήν]] ([[πρβλ]]. <i>ερι</i>-<i>αύχην</i>, <i>ριψ</i>-<i>αύχην</i>)]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm |
Revision as of 14:45, 23 August 2021
English (LSJ)
ὁ, ἡ, gen. ενος, A long-necked, long, κλῖμαξ E. Ph.1173: neut. pl., τὰ μακραύχενα Hp.Epid.2.1.8, Arist.HA595a11.
Greek (Liddell-Scott)
μακραύχην: ὁ, ἡ, ἔχων μακρὸν αὐχένα, μακρός, κλῖμαξ Εὐρ. Φοίν. 1173· - οὐδ. πληθ., τὰ μακραύχενα Ἱππ. 1006Α, Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 8. 6, 1.
French (Bailly abrégé)
ενος (ὁ, ἡ)
au long cou ; long.
Étymologie: μακρός, αὐχήν.
Greek Monolingual
μακραύχην, -ενος, ὁ, ἡ (Α)
1. αυτός που έχει μακρύ αυχένα, μακρολαίμης («ηὔξατο τῆς μακραύχενος ὄρνιθος τὸν τράχηλον ἔχειν», Αθήν.)
2. (γενικά) μακρός, επιμήκης («μακραύχενα κλίμακα», Ευρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < μακρ(ο)- + αὐχήν (πρβλ. ερι-αύχην, ριψ-αύχην)].
Greek Monotonic
μακραύχην: ὁ, ἡ, μακρολαίμης, μακρός, σε Ευρ.
Russian (Dvoretsky)
μακραύχην: ενος adj. досл. с длинной шеей, перен. длинный, высокий (κλῖμαξ Eur.).