ἰνώδης: Difference between revisions
Βλάπτει τὸν ἄνδρα θυμὸς εἰς ὀργὴν πεσών → Nociva res est animus irae traditus → Es schadet, wenn des Mannes Sinn dem Zorn verfällt
Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=-ες (Α [[ἰνώδης]], -ῶδες)<br />αυτός που έχει πολλές ίνες ή αυτός που σχηματίζεται από τη [[συνένωση]] ινών («[[ινώδης]] [[ιστός]]»)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το ινώδες</i><br />δυσδιάλυτη [[πρωτεΐνη]] που προκύπτει από το [[ινωδογόνο]] [[κατά]] τη [[διάρκεια]] του σχηματισμού του, όταν πήζει το [[αίμα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἴς</i>, <i>ἰνός</i> <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>ώδης</i> ( | |mltxt=-ες (Α [[ἰνώδης]], -ῶδες)<br />αυτός που έχει πολλές ίνες ή αυτός που σχηματίζεται από τη [[συνένωση]] ινών («[[ινώδης]] [[ιστός]]»)<br /><b>νεοελλ.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το ινώδες</i><br />δυσδιάλυτη [[πρωτεΐνη]] που προκύπτει από το [[ινωδογόνο]] [[κατά]] τη [[διάρκεια]] του σχηματισμού του, όταν πήζει το [[αίμα]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἴς</i>, <i>ἰνός</i> <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>ώδης</i> ([[πρβλ]]. <i>μυ</i>-<i>ώδης</i>, <i>νευρ</i>-<i>ώδης</i>)]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm |
Revision as of 16:19, 23 August 2021
English (LSJ)
[ῑ], ες, A fibrous, of parts of animals, X.Cyn.4.1, Arist.HA 497a21; ἰνωδέστατον αἷμα Id.PA651a3; of vegetables, φλοιός, φύλλον, Thphr.HP3.12.1,5, cf. Dsc.4.20; sinewy, X.Cyn.4.1.
Greek (Liddell-Scott)
ἰνώδης: ῑ, -ες, (εἶδος) πλήρης ἰνῶν, ἐπὶ μερῶν τοῦ σώματος ζῴου, Ξέν. Κυν. 4. 1, Ἀριστ. π. τ. Ζ. Ἱστ. 1. 17, 17· ἐπὶ τοῦ αἵματος, τὸ γὰρ αἷμα τούτων (δηλ. τῶν ταύρων καὶ κάπρων) ἰνωδέστατον ὁ αὐτ. π. Ζ. Μορ. 2. 4, 6· ἐπὶ φυτῶν ἢ λαχάνων, φλοιός, φύλον Θεοφρ. π. Φυτ. Ἱστ. 3. 12, 1 καὶ 5.
French (Bailly abrégé)
ης, ες :
rempli de fibre, nerveux.
Étymologie: ἴς, -ωδης.
Greek Monolingual
-ες (Α ἰνώδης, -ῶδες)
αυτός που έχει πολλές ίνες ή αυτός που σχηματίζεται από τη συνένωση ινών («ινώδης ιστός»)
νεοελλ.
το ουδ. ως ουσ. το ινώδες
δυσδιάλυτη πρωτεΐνη που προκύπτει από το ινωδογόνο κατά τη διάρκεια του σχηματισμού του, όταν πήζει το αίμα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἴς, ἰνός + κατάλ. -ώδης (πρβλ. μυ-ώδης, νευρ-ώδης)].
Greek Monotonic
ἰνώδης: [ῑ], -ες (εἶδος), γεμάτος από ίνες, ινώδης, λέγεται για μέρη του σώματος των ζώων, σε Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
ἰνώδης: (ῑ) [ἴς]
1) полный волокон, волокнистый (αἷμα Arst.);
2) жилистый, сильный, крепкий (κεφαλὴ κυνός Xen.; δεσμοί Arst.).