ἀλιτήμων: Difference between revisions
Ubi idem et maximus et honestissimus amor est, aliquando praestat morte jungi, quam vita distrahi → Where indeed the greatest and most honourable love exists, it is much better to be joined by death, than separated by life.
m (LSJ1 replacement) |
m (Text replacement - "<br /><br />" to "<br />") |
||
| Line 23: | Line 23: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=(ἀλῐτήμων) -ον | |dgtxt=(ἀλῐτήμων) -ον<br /><b class="num">• Prosodia:</b> [ᾰ-]<br /><b class="num">• Morfología:</b> [gen. -ονος]<br />[[impío]], [[que no tiene consideración para las leyes religiosas]] οὔτ' ἀ., ἀλλὰ ... ἱκέτεω περιδήσεται ἀνδρός de Aquiles <i>Il</i>.24.157, 186<br /><b class="num">•</b>de acciones περὶ ξείνους ἀλιτήμονα πολλὰ τέλεσκον Call.<i>Dian</i>.123, [[δίκη]] A.R.4.1057, βροτέην δ' ἀλιτήμονα ῥήξατο φωνήν Nonn.<i>D</i>.44.72, cf. Max.576. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 10:14, 20 July 2021
English (LSJ)
ον, gen. ονος, (> ἀλιτεῖν) = ἀλιτήριος (sinning against, offending against, guilty, avenging spirit, sinful), Il. 24.157, 186, Call. Dian. 123, ARh. 4.1057.
German (Pape)
[Seite 99] ονος, sündhaft, subst. Frevler, Hom. zweimal, Il. 24, 157. 186; neutr. ἀλιτήμονα πολλὰ τέλεσκον Callim. Dian. 123; sp. D.
Greek (Liddell-Scott)
ἀλῐτήμων: -ον, γεν. ονος (ἀλιτεῖν) = τῷ ἑπομ., Ἰλ. Ω. 157, 186, Καλλ. εἰς Ἄρτεμ. 123.
French (Bailly abrégé)
ων, ον ; gén. ονος;
coupable.
Étymologie: ἀλιταίνω.
English (Autenrieth)
ονος (ἀλιταίνω): sinning against, offending.
Spanish (DGE)
(ἀλῐτήμων) -ον
• Prosodia: [ᾰ-]
• Morfología: [gen. -ονος]
impío, que no tiene consideración para las leyes religiosas οὔτ' ἀ., ἀλλὰ ... ἱκέτεω περιδήσεται ἀνδρός de Aquiles Il.24.157, 186
•de acciones περὶ ξείνους ἀλιτήμονα πολλὰ τέλεσκον Call.Dian.123, δίκη A.R.4.1057, βροτέην δ' ἀλιτήμονα ῥήξατο φωνήν Nonn.D.44.72, cf. Max.576.
Greek Monolingual
ἀλιτήμων (-ονος), -ον (Α)
1. αμαρτωλός, ανόσιος, αλιτήριος
2. απρόσιτος σε παρακλήσεις, αδυσώπητος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀλιτ-, θ. αορ. β΄ (ἤλιτον) του ρημ. ἀλιταίνω, με επαύξηση -η-.
ΠΑΡ. αρχ. ἀλιτημοσύνη.
Greek Monotonic
ἀλῐτήμων: -ον, = το επόμ., σε Ομήρ. Ιλ.
Russian (Dvoretsky)
ἀλῐτήμων: 2, gen. ονος (ᾰ) грешный, нечестивый Hom.
