στειλειόν: Difference between revisions
Δαίμων ἐμαυτῷ γέγονα γήμας πλουσίαν → Malus sum mihimet ipse Genius, ducta divite → Ich stürzt' mich selbst ins Unglück durch die reiche Frau
m (LSJ2 replacement) |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(:''' τό) ([\p{Cyrillic}\s]+) ([a-zA-Z\(])" to "$1 $2 $3") |
||
| Line 29: | Line 29: | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''στειλειόν:''' τό топорище Hom. | |elrutext='''στειλειόν:''' τό [[топорище]] Hom. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[στειλειόν]], οῦ, [from [[στειλειή]]<br />the [[handle]] or helve of an axe, Od. | |mdlsjtxt=[[στειλειόν]], οῦ, [from [[στειλειή]]<br />the [[handle]] or helve of an axe, Od. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 11:00, 13 September 2022
English (LSJ)
v. στελεόν.
German (Pape)
[Seite 933] τό, der Stiel der Axt, der in das Oehr, στειλειά, gesteckt wird, ἐν αὐτῷ (πελέκει) στειλειὸν περικαλλὲς ἐλάϊνον, εὖ ἐναρηρός, Od. 5, 236.
Greek (Liddell-Scott)
στειλειόν: τό, τὸ ξύλον δι’ οὗ κρατεῖται ὁ πέλεκυς, τὸ «στειλιάρι», εἰσερχόμενον εἰς τὴν ὀπὴν τὴν καλουμένην στειλειή. Ὀδ. Ε. 236· ― ὡσαύτως στειλειός, ὁ, Αἴσωπ. 420 de Fur. (πρβλ. στειλαιός· καὶ στειλάριον, τό, Εὐστ. 1531. 39. Πρβλ. στελεόν, στέλεχος.
French (Bailly abrégé)
οῦ (τό) :
ion. et épq. c. στελεόν.
English (Autenrieth)
(στέλλω): axe-helve, handle, Od. 5.236†.
Greek Monolingual
τὸ, Α
βλ. στελεόν.
Greek Monotonic
στειλειόν: τό, λαβή, χερούλι, στειλιάρι τσεκουριού, σε Ομήρ. Οδ.
Russian (Dvoretsky)
στειλειόν: τό топорище Hom.
Middle Liddell
στειλειόν, οῦ, [from στειλειή
the handle or helve of an axe, Od.
