ἀνομόλογος: Difference between revisions
Θνητὸς πεφυκὼς τοὐπίσω πειρῶ βλέπειν → Homo natus id, quod instat, ut videas, age → Als sterblich Wesen mühe dich zu seh'n, was folgt
m (Text replacement - " s.v. " to " s.v. ") |
m (Text replacement - "'''Étymologie:''' ἀ," to "'''Étymologie:''' ἀ,") |
||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />non d’accord, contradictoire.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[ὁμόλογος]]. | |btext=ος, ον :<br />non d’accord, contradictoire.<br />'''Étymologie:''' [[ἀ]], [[ὁμόλογος]]. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
Revision as of 16:45, 14 August 2022
English (LSJ)
ον, A not agreeing, incongruous, S.E.M.8.331, cf. Harp. s.v. ἀσυνθετώτατον, Apollon.Cit.3: c. dat., Alex.Aphr.in Top.548.17. Adv. -γως Porph. Abst.2.40.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνομόλογος: -ον, ἀσύμφωνος, διὰ τὸ ἐκεῖνα εἶναι ψευδῆ καὶ ἀνομόλογα Σέξτ. Ἐμπ. πρὸς Μ. 8. 331. - Ἐπίρρ. -γως Πορφ. περὶ Ἀποχ. 2. 40.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
non d’accord, contradictoire.
Étymologie: ἀ, ὁμόλογος.
Spanish (DGE)
-ον
1 incongruente λήμματα S.E.M.8.331, ἀνομόλογον καὶ ἀσύμφωνον Harp.s.u. ἀσυνθετώτατον
•subst. τὸ περὶ τὴν τάξιν ἀ. Ptol.Tetr.1.21.19, τὰ ἀ. Apollon.Cit.3.24
•c. dat. τινὰ ... ἀνομόλογα τῷ κειμένῳ Alex.Aphr.in Top.548.17.
2 adv. -ως en forma incongruente ἀ. ... γίγνεσθαι Porph.Abst.2.40.
Greek Monolingual
ἀνομόλογος, -ον (Α)
αυτός που δεν συμφωνεί, ασύμφωνος, αντιφατικός.
Greek Monotonic
ἀνομόλογος: -ον, αυτός που διαφωνεί.
Russian (Dvoretsky)
ἀνομόλογος: противоречивый (ψευδὴς καὶ ἀ. Sext.).
Middle Liddell
not agreeing .
