εὔμυκος: Difference between revisions
From LSJ
| Line 20: | Line 20: | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=[[εὔμυκος]], -ον (Α)<br />αυτός που μυκάται, που μουγκρίζει [[δυνατά]] («εὐμήκων αὔλια βουκολίων», <b>Ανθ. Παλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>μυκος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[μυκώμαι]] «[[μουγκρίζω]]»), [[πρβλ]]. | |mltxt=[[εὔμυκος]], -ον (Α)<br />αυτός που μυκάται, που μουγκρίζει [[δυνατά]] («εὐμήκων αὔλια βουκολίων», <b>Ανθ. Παλ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ευ</i> <span style="color: red;">+</span> -<i>μυκος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[μυκώμαι]] «[[μουγκρίζω]]»), [[πρβλ]]. [[ερίμυχος]], [[μεγάμυκος]]]. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Revision as of 17:40, 23 August 2021
English (LSJ)
ον, A loud-bellowing, AP6.255 (Eryc., dub. l.); βουκόλια ib.9.104 (Alph.).
German (Pape)
[Seite 1081] laut brüllend, βουκόλια Alph. 9 (IX, 104); κλισίη, Eryci. 3 (VI, 255); ἠϊόνες probl. arithm. 15 (XIV, 121).
Greek (Liddell-Scott)
εὔμῡκος: -ον, ἠχηρῶς μυκώμενος, Ἀνθ. Π. 6. 255., 9. 104.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui mugit fortement.
Étymologie: εὖ, μυκάομαι.
Greek Monolingual
εὔμυκος, -ον (Α)
αυτός που μυκάται, που μουγκρίζει δυνατά («εὐμήκων αὔλια βουκολίων», Ανθ. Παλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -μυκος (< μυκώμαι «μουγκρίζω»), πρβλ. ερίμυχος, μεγάμυκος].
Greek Monotonic
εὔμῡκος: -ον (μυκάομαι), αυτός που βρυχάται, μουγκρίζει, μουγκανίζει δυνατά, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
εὔμῡκος: громко ревущий (βουκόλια Anth.).
