εὐφιλής: Difference between revisions
τἄλλαι ... γυναῖκες ... ἀπήλαἁν τὼς ἄνδρας ἀπὸ τῶν ὑσσάκων → the other women diverted the men from their vaginas
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([\p{Cyrillic}\s]+) ([a-zA-Z:\(])" to "$1 $2 $3") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=eu)filh/s | |Beta Code=eu)filh/s | ||
|Definition=ές, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[well-loved]], χείρ <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>34</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> Act., [[loving well]], ποίμνης τοιαύτης οὔτις εὐ. θεῶν <span class="bibl">Id.<span class="title">Eu.</span>197</span>.</span> | |Definition=ές, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[well-loved]], χείρ <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>34</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> Act., [[loving well]], ποίμνης τοιαύτης οὔτις εὐ. θεῶν <span class="bibl">Id.<span class="title">Eu.</span>197</span>.</span> | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ής, ές :<br /><b>1</b> qui aime beaucoup;<br /><b>2</b> bien-aimé.<br />'''Étymologie:''' [[εὖ]], [[φιλέω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εὐφῐλής''': -ές, ὁ [[λίαν]] φιλούμενος, εὐφιλῆ χέρα Αἰσχυλ. Ἀγ. 34. ΙΙ. ἐνεργ., [[λίαν]] φιλῶν, ποίμνης τοιαύτης [[οὔτις]] [[εὐφιλής]] θεὸς ὁ αὐτ. ἐν Εὐμ. 197. | |lstext='''εὐφῐλής''': -ές, ὁ [[λίαν]] φιλούμενος, εὐφιλῆ χέρα Αἰσχυλ. Ἀγ. 34. ΙΙ. ἐνεργ., [[λίαν]] φιλῶν, ποίμνης τοιαύτης [[οὔτις]] [[εὐφιλής]] θεὸς ὁ αὐτ. ἐν Εὐμ. 197. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml |
Revision as of 19:55, 1 October 2022
English (LSJ)
ές, A well-loved, χείρ A.Ag.34. II Act., loving well, ποίμνης τοιαύτης οὔτις εὐ. θεῶν Id.Eu.197.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
1 qui aime beaucoup;
2 bien-aimé.
Étymologie: εὖ, φιλέω.
Greek (Liddell-Scott)
εὐφῐλής: -ές, ὁ λίαν φιλούμενος, εὐφιλῆ χέρα Αἰσχυλ. Ἀγ. 34. ΙΙ. ἐνεργ., λίαν φιλῶν, ποίμνης τοιαύτης οὔτις εὐφιλής θεὸς ὁ αὐτ. ἐν Εὐμ. 197.
Greek Monolingual
εὐφιλής, -ές (Α)
1. παθ. αυτός που αγαπιέται πολύ, φίλτατος, αγαπητός
2. ενεργ. αυτός που αγαπά πολύ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + -φιλής (< φιλείν), πρβλ. δημο-φιλής, προσ-φιλής].
Greek Monotonic
εὐφῐλής: -ές (φιλέω),·
I. πολύ αγαπητός, σε Αισχύλ.
II. αυτός που αγαπάει πολύ, με γεν., στον ίδ.
Russian (Dvoretsky)
εὐφῐλής:
1) горячо любящий (τινος Aesch.);
2) горячо любимый, дорогой (χείρ Aesch.).
Middle Liddell
εὐ-φῐλής, ές φιλέω
I. well-loved, Aesch.
II. act. loving well, c. gen., Aesch.