καλαμηφάγος: Difference between revisions
ἐλάττω ἔχειν γῆν τὸν ἀγρὸν ἐπιστολῆς Λακωνικῆς → own a farm smaller than a Laconian letter, own a tiny farm
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
|||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />qui mange <i>ou</i> détruit le chaume, la paille.<br />'''Étymologie:''' [[καλάμη]], [[φαγεῖν]]. | |btext=ος, ον :<br />qui mange <i>ou</i> [[détruit le chaume]], [[la paille]].<br />'''Étymologie:''' [[καλάμη]], [[φαγεῖν]]. | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
Revision as of 14:38, 6 December 2022
English (LSJ)
[φᾰ], ον, devouring reeds, i.e. cutting or trimming pens, Χάλυψ AP6.65.3 (Paul.Sil.).
German (Pape)
[Seite 1306] Halme abfressend, abmähend, χάλυψ Paul. Sil. 51 (VI, 65).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui mange ou détruit le chaume, la paille.
Étymologie: καλάμη, φαγεῖν.
Greek Monolingual
καλαμηφάγος, -ον (Α)
αυτός που κόβει, που θερίζει το καλάμι του σταριού («δρέπανον καλαμηφάγον», Ανθ. Παλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < κάλαμος (ο τ. καλαμη-χρησιμοποιείται για μετρικούς λόγους) + -φάγος (< θ. φαγ- πρβλ. αόρ. ἔ-φαγ-ον του ἐσθίω), πρβλ. κρεατοφάγος, χορτοφάγος.
Greek Monotonic
κᾰλᾰμηφάγος: [ᾰ], -ον (φαγεῖν), αυτός που κατατρώει τα καλάμια, δηλ. τα θερίζει, τα κόβει, σε Ανθ.
Russian (Dvoretsky)
κᾰλᾰμηφάγος: (φᾰ) пожирающий колосья (χάλυψ Anth.).
Middle Liddell
κᾰ˘λᾰμη-φάγος, ον φαγεῖν
devouring stalks, i.e. cutting them, Anth.
