ταλάφρων

English (LSJ)

ονος, ὁ, ἡ, = ταλασίφρων, Il.13.300, Opp.H.3.40.

German (Pape)

[Seite 1065] ὁ, ἡ, verkürzte Form statt ταλασίφρων, Il. 13, 300, πολεμιστής.

French (Bailly abrégé)

ων, ον ; gén. ονος;
à l'âme courageuse.
Étymologie: τλάω, φρήν.

Greek (Liddell-Scott)

τᾰλάφρων: ὁ, ἡ, συντετμημένον ἀντὶ ταλασίφρων, Ἰλ. Ν. 30?, Ὀππ. Ἁλ. 3. 40.

English (Autenrieth)

= ταλασίφρων, Il. 13.300†.

Greek Monolingual

και ταλαίφρων και ταλασίφρων, -ονος, ὁ, ἡ, Α
1. αυτός που μπορεί να υπομείνει πολλές ταλαιπωρίες, που αντέχει στις δυσκολίες, καρτερικός
2. στον τ. ταλασίφρων, συν. ως προσωνυμία του Οδυσσέως) καρτερόψυχος («ἐφόβησε ταλάφρονά περ πολεμιστήν», Ομ. Ιλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ταλα- (βλ. λ. τάλας) + -φρων (< φρήν, φρενός), πρβλ. μεγαλόφρων. Πρόκειται πιθ. για κτητικό συνθ. σχηματισμένο από συμφυρμό του τ. ταλαπενθής με τα σύνθ. σε -φρων (πρβλ. έχέφρων). Η λ. απαντά και με τις μορφές ταλασίφρων (κατά τα σύνθ. με α' συνθετικό σε -σι, πρβλ. παυσί-πονος) και ταλαίφρων (για τη μορφή ταλαι- βλ. και λ. ταλαίπωρος)].

Greek Monotonic

τᾰλάφρων: ὁ, ἡ, συντετμ. αντί ταλασί-φρων, σε Ομήρ. Ιλ.

Russian (Dvoretsky)

τᾰλάφρων: 2, gen. ονος Hom. = ταλασίφρων.

Middle Liddell

τᾰλά-φρων, ονος, ὁ, ἡ, [shortd. for ταλασίφρων, Il.]