ἐνοίκησις: Difference between revisions
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0849.png Seite 849]] ἡ, das Bewohnen, Thuc. 2, 17 u. Sp., wie D. Hal. 2, 1. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0849.png Seite 849]] ἡ, das Bewohnen, Thuc. 2, 17 u. Sp., wie D. Hal. 2, 1. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=εως (ἡ) :<br />résidence, séjour.<br />'''Étymologie:''' [[ἐνοικέω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἐνοίκησις''': -εως, ἡ, τὸ κατοικεῖν ἔν τινι τόπῳ, Θουκ. 2. 17, Διον. Ἁλ., κλ. | |lstext='''ἐνοίκησις''': -εως, ἡ, τὸ κατοικεῖν ἔν τινι τόπῳ, Θουκ. 2. 17, Διον. Ἁλ., κλ. | ||
}} | }} | ||
{{lsm | {{lsm | ||
Revision as of 14:55, 2 October 2022
English (LSJ)
εως, ἡ, A dwelling in a place, Th.2.17, D.H.2.1. II right of occupation, οἴκου BGU1115.39 (i B. C.), etc.
Spanish (DGE)
-εως, ἡ
I 1ocupación de un lugar donde habitar, ref. a colect. colonización, fundación παράνομος ἐ. Th.2.17, εἰς ἐνοίκησιν αὐτῷ διδόναι χωρίον darle a éste un territorio para poblarlo I.AI 17.24, τῷ παιδὶ πόλεις τέ τινας ἐς ἐνοίκησιν ... δοῦναι App.Mith.6, ἡ πάλαι ποτὲ αὐτῶν ἐ. ref. a Sicilia, D.H.2.1, πλουσίων πόλεων ἐνοικήσεις Sch.Pi.N.1.16a.
2 ref. a individuos presencia, estancia, residencia Πέλοπος ... τῆς παρ' ἡμῖν ἐνοικήσεως σημεῖα Paus.5.13.7, ὄνομα δὲ καὶ νῦν ἔτι διὰ τὴν τοῦ Τιβερίου ἐνοίκησιν ἔχουσα de una ciudad que todavía hoy tiene renombre porque Tiberio residió en ella D.C.52.43.2.
3 crist., c. rég. de gen. o constr. prep. y ac. acción de instalarse dentro de o habitar en, ref. a la unión o presencia de Dios o el Espíritu Santo, en Cristo ἡ κατά σε ἐ. Ps.Caes.127.12, negada en los Apóstoles, Thdr.Heracl.Io.261, ref. a la fundación de la Iglesia καινὴν κτίσιν ἐκάλεσε ... ἐνοίκησιν τοῦ ἁγίου πνεύματος Gr.Nyss.Instit.61.19
•posesión del hombre por demonios τὴν εἰς τοὺς ἑαυτοῖς ἐπιτηδείους ἐνοίκησιν οἱ δαίμονες ἴσχουσιν Apoll.Mt.74.6.
II jur. y econ. derecho de habitación, derecho al usufructo de una vivienda ἔχει τὴν ἐνοίκησιν τοῦ τε οἴκου καὶ τῆ[ς] προστάδος BGU 1115.39 (I a.C.), cf. POxy.104.15 (I d.C.), frec. en contratos de préstamo en sustitución de los intereses ὁμολογία ἐνοικήσεως PMich.Teb.121ue.1.12, cf. PFouad 56.13, PMich.585.15, PThomas 4.15 (todos I d.C.), τέλος θέσεως ἐνοικήσεως καὶ ἀνανεώσεως PMich.625.3, cf. POsl.118.3, SB 15849.6 (todos II d.C.).
German (Pape)
[Seite 849] ἡ, das Bewohnen, Thuc. 2, 17 u. Sp., wie D. Hal. 2, 1.
French (Bailly abrégé)
εως (ἡ) :
résidence, séjour.
Étymologie: ἐνοικέω.
Greek (Liddell-Scott)
ἐνοίκησις: -εως, ἡ, τὸ κατοικεῖν ἔν τινι τόπῳ, Θουκ. 2. 17, Διον. Ἁλ., κλ.
Greek Monotonic
ἐνοίκησις: -εως, ἡ, διαμονή σε τόπο, σε Θουκ.
Russian (Dvoretsky)
ἐνοίκησις: εως ἡ заселение, вселение (ἡ παράνομος ἐ. Thuc.).
Middle Liddell
ἐνοίκησις, εως
a dwelling in a place, Thuc.
