ἄρεσκος: Difference between revisions
ῥᾴδιον φθείρειν φαρμακεύσεσιν ἢ ἀποτροπαῖς ἢ καὶ κλοπαῖς → easy to spoil by means of sorcery or diverting or theft
m (Text replacement - "(?s)({{LSJ.*}}\n)({{.*}}\n)({{DGE.*}}\n)" to "$1$3$2") Tags: Mobile edit Mobile web edit |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([a-zA-ZÀ-ÿŒ'œ ]+)\.<br" to "$1 $2.<br") |
||
| Line 11: | Line 11: | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-η, -ον<br /><b class="num">I</b> adj.<br /><b class="num">1</b> peyor. [[obsequioso]], [[adulador]], [[servil]] Arist.<i>EN</i> 1108<sup>a</sup>28, 1126<sup>b</sup>12, Thphr.<i>Char</i>.5.1.<br /><b class="num">2</b> posit. [[que desea agradar]], [[amable]] Hsch.<br /><b class="num">II</b> subst. ὁ ἄ. n. cóm. dado al [[bastón]] del alcahuete de una casa de lenocinio, Poll.4.120, Hsch. | |dgtxt=-η, -ον<br /><b class="num">I</b> [[adj]].<br /><b class="num">1</b> peyor. [[obsequioso]], [[adulador]], [[servil]] Arist.<i>EN</i> 1108<sup>a</sup>28, 1126<sup>b</sup>12, Thphr.<i>Char</i>.5.1.<br /><b class="num">2</b> posit. [[que desea agradar]], [[amable]] Hsch.<br /><b class="num">II</b> subst. ὁ ἄ. n. cóm. dado al [[bastón]] del alcahuete de una casa de lenocinio, Poll.4.120, Hsch. | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
Revision as of 10:40, 30 November 2022
English (LSJ)
[ᾰ], η, ον, A pleasing, mostly in bad sense, obsequious, cringing, Arist.EN1108a28, 1126b12, Thphr.Char.5.1. II ἄρεσκος, ὁ, the staff borne by πορνοβοσκοί on the stage, Poll.4.120.
Spanish (DGE)
-η, -ον
I adj.
1 peyor. obsequioso, adulador, servil Arist.EN 1108a28, 1126b12, Thphr.Char.5.1.
2 posit. que desea agradar, amable Hsch.
II subst. ὁ ἄ. n. cóm. dado al bastón del alcahuete de una casa de lenocinio, Poll.4.120, Hsch.
German (Pape)
[Seite 348] η, ον, schmeichlerisch, Arist. Eth. Nic. 9, 10; vgl. Theophr. char. 5.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
qui cherche à plaire, obséquieux.
Étymologie: ἀρέσκω.
Greek Monolingual
ἄρεσκος, ο, η (AM)
1. ευχάριστος στους τρόπους
2. αυτός που προσπαθεί να γίνει αρεστός με κάθε τρόπο, δουλοπρεπής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < αρέσκω.
ΠΑΡ. αρέσκεια, αρεσκόντως
αρχ.
αρεσκεύομαι.
ΣΥΝΘ. αυτάρεσκος
αρχ.
ανθρωπάρεσκος, ευάρεσκος, οχλοάρεσκος].
Greek Monotonic
ἄρεσκος: -η, -ον, αυτός που προκαλεί ευχαρίστηση, ευχάριστος· κατά κανόνα όμως με αρνητική σημασία, χαμερπής, δουλοπρεπής, σε Αριστ., Θεόφρ.
Russian (Dvoretsky)
ἄρεσκος: угодливый, заискивающий Arst.
Middle Liddell
ἀρέσκω
pleasing, but mostly in bad sense, obsequious, cringing, Arist., Theophr.
