καλλίφθογγος: Difference between revisions
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{.*}}\n)({{elru.*}}\n)({{elnl.*}}\n)" to "$4$3$2$1") |
||
| Line 16: | Line 16: | ||
|btext=ος, ον :<br />au beau son, qui résonne agréablement.<br />'''Étymologie:''' [[καλός]], φθέγγω. | |btext=ος, ον :<br />au beau son, qui résonne agréablement.<br />'''Étymologie:''' [[καλός]], φθέγγω. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{elnl | ||
| | |elnltext=καλλίφθογγος -ον [καλός, φθόγγος] mooi klinkend:. κιθάρα citer Eur. HF 350; ᾠδά gezang Eur. Ion 169; ἱστοί weefgetouwen Eur. IT 222. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''καλλίφθογγος:''' [[красиво звучащий]], [[приятно поющий]], [[певучий]] (ᾠδαί, [[κιθάρα]], ἱστοί Eur.). | |||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 25: | Line 28: | ||
|lsmtext='''καλλίφθογγος:''' -ον (φθογγός), αυτός που ηχεί όμορφα, που ακούγεται ωραία, [[εύηχος]], σε Ευρ. | |lsmtext='''καλλίφθογγος:''' -ον (φθογγός), αυτός που ηχεί όμορφα, που ακούγεται ωραία, [[εύηχος]], σε Ευρ. | ||
}} | }} | ||
{{ | {{ls | ||
| | |lstext='''καλλίφθογγος''': -ον, ὡραῖα ἠχῶν, [[κιθάρα]], ᾠδὴ Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 350, Ἴων. 169· ἱστοὶ ὁ αὐτ. Ι. Τ. 222. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=καλλί-φθογγος, ον [φθογγός]<br />[[beautiful]]-[[sounding]], Eur. | |mdlsjtxt=καλλί-φθογγος, ον [φθογγός]<br />[[beautiful]]-[[sounding]], Eur. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 20:22, 2 October 2022
English (LSJ)
ον, beautiful-sounding, ᾠδαί E.Ion169 (lyr.); ἱστοί Id.IT222 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 1311] schön tönend; ᾠδαί Eur. Ion 169; κιθάρα Herc. Fur. 350; auch ἱστοί, I. T. 221.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
au beau son, qui résonne agréablement.
Étymologie: καλός, φθέγγω.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
καλλίφθογγος -ον [καλός, φθόγγος] mooi klinkend:. κιθάρα citer Eur. HF 350; ᾠδά gezang Eur. Ion 169; ἱστοί weefgetouwen Eur. IT 222.
Russian (Dvoretsky)
καλλίφθογγος: красиво звучащий, приятно поющий, певучий (ᾠδαί, κιθάρα, ἱστοί Eur.).
Greek Monolingual
-η, -ο (Α καλλίφθογγος, -ον)
αυτός που βγάζει ωραίους φθόγγους, αυτός που ηχεί ωραία («τὰς καλλιφθόγγους ᾠδάς», Ευρ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < καλλ(ι)
+ -φθογγος (< φθόγγος), πρβλ. γλυκύφθογγος, οξύφθογγος].
Greek Monotonic
καλλίφθογγος: -ον (φθογγός), αυτός που ηχεί όμορφα, που ακούγεται ωραία, εύηχος, σε Ευρ.
Greek (Liddell-Scott)
καλλίφθογγος: -ον, ὡραῖα ἠχῶν, κιθάρα, ᾠδὴ Εὐρ. Ἡρ. Μαιν. 350, Ἴων. 169· ἱστοὶ ὁ αὐτ. Ι. Τ. 222.
