συναποκλίνω: Difference between revisions
Οὕτως ἔδειξέν μοι κύριος καὶ ἰδοὺ ἐπιγονὴ ἀκρίδων ἐρχομένη ἑωθινή, καὶ ἰδοὺ βροῦχος εἷς Γωγ ὁ βασιλεύς (Amos 7:1) → Thus the Lord showed me and look, early-morning offspring of locusts coming, and look, one locust-larva: Gog the king.
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>ao.2 Pass.</i> συναπεκλίνην;<br />s'incliner <i>ou</i> pencher en même temps.<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[ἀποκλίνω]]. | |btext=<i>ao.2 Pass.</i> συναπεκλίνην;<br />s'incliner <i>ou</i> pencher en même temps.<br />'''Étymologie:''' [[σύν]], [[ἀποκλίνω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''συναποκλίνω:''' (ῑ) одновременно склоняться (ἐπ᾽ [[ἀμφότερα]] Plut.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 21: | Line 24: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=Α<br />[[αποκλίνω]] [[μαζί]] με άλλον («συναπέκλιναν δὲ... οἱ μὲν ἑκόντες», <b>Ιώσ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>συν</i>- <span style="color: red;">+</span> [[ἀποκλίνω]] «[[κλίνω]], [[γέρνω]], [[στρέφω]] [[προς]] τα [[πίσω]], [[φεύγω]]»]. | |mltxt=Α<br />[[αποκλίνω]] [[μαζί]] με άλλον («συναπέκλιναν δὲ... οἱ μὲν ἑκόντες», <b>Ιώσ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>συν</i>- <span style="color: red;">+</span> [[ἀποκλίνω]] «[[κλίνω]], [[γέρνω]], [[στρέφω]] [[προς]] τα [[πίσω]], [[φεύγω]]»]. | ||
}} | }} | ||
Revision as of 15:50, 3 October 2022
English (LSJ)
[ῑ], A turn aside together with, pf. Pass. -κέκλῐμαι Lib.Descr.22.5. II intr., turn aside together, ἐπ' ἀμφότερα Plu.2.790e: abs., J.BJ1.24.2; ἡ δειρὴ τῷ παντὶ σ. προσώπῳ Lib.Descr.18.3.
German (Pape)
[Seite 1002] mit od. zugleich abbiegen, ablenken, auch intrans., mit abbiegen, abgehen, ἐπ' ἀμφότερα, Plut. an seni 12.
French (Bailly abrégé)
ao.2 Pass. συναπεκλίνην;
s'incliner ou pencher en même temps.
Étymologie: σύν, ἀποκλίνω.
Russian (Dvoretsky)
συναποκλίνω: (ῑ) одновременно склоняться (ἐπ᾽ ἀμφότερα Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
συναποκλίνω: [ῑ], ὁμοῦ μετά τινος ἀποκλίνω, ἀποστρέφω, παθ., ἡ δὲ οἱ δειρὴ τῷ παντὶ συναπεκλίνη προσώπῳ Λιβάν. 4. 1088, 14, κλπ. ΙΙ. ἀμεταβ., συναποκλίνων ἐπ’ ἀμφότερα Πλούτ. 2. 790Ε· ἀπολ., Ἰωσήπ. Ἰουδ. Πόλ. 2. 24, 2.
Greek Monolingual
Α
αποκλίνω μαζί με άλλον («συναπέκλιναν δὲ... οἱ μὲν ἑκόντες», Ιώσ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < συν- + ἀποκλίνω «κλίνω, γέρνω, στρέφω προς τα πίσω, φεύγω»].
