ἀκροβελής: Difference between revisions

From LSJ

Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut

Menander, Monostichoi, 234
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2")
m (pape replacement)
Line 30: Line 30:
{{mdlsj
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[βέλος]]<br />with a [[point]] at the end, Anth.
|mdlsjtxt=[[βέλος]]<br />with a [[point]] at the end, Anth.
}}
{{pape
|ptext=δόνακες, <i>[[zugespitzt]]</i>, Phil. 17 (IV.62).
}}
}}

Revision as of 16:53, 24 November 2022

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀκροβελής Medium diacritics: ἀκροβελής Low diacritics: ακροβελής Capitals: ΑΚΡΟΒΕΛΗΣ
Transliteration A: akrobelḗs Transliteration B: akrobelēs Transliteration C: akrovelis Beta Code: a)krobelh/s

English (LSJ)

ές, with point at end, AP6.62 (Phil.).

Spanish (DGE)

-ές que tiene punta δόναξ AP 6.62 (Phil.).

French (Bailly abrégé)

ής, ές :
dont l'extrémité est en pointe.
Étymologie: ἄκρος, βέλος.

Russian (Dvoretsky)

ἀκροβελής: остроконечный (δόνακες Anth.).

Greek (Liddell-Scott)

ἀκροβελής: -ές, ἔχων ὀξεῖαν αἰχμὴν κατὰ τὸ ἄκρον, Ἀνθ. Π. 6, 62.

Greek Monolingual

ἀκροβελής (-οῦς), -ές (Α)
αυτός που έχει μυτερό άκρο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀκρο- (Ι) + -βελής < βέλος.

Greek Monotonic

ἀκροβελής: -ές (βέλος), με οξεία αιχμή στο τελείωμα, σε Ανθ.

Middle Liddell

βέλος
with a point at the end, Anth.

German (Pape)

δόνακες, zugespitzt, Phil. 17 (IV.62).