ὑπεραναίσχυντος: Difference between revisions
From LSJ
περὶ οὐδὲν γὰρ οὕτως ὑπάρχει τῶν ἀνθρωπίνων ἔργων βεβαιότης ὡς περὶ τὰς ἐνεργείας τὰς κατ' ἀρετήν → since none of man's functions possess the quality of permanence so fully as the activities in conformity with virtue
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
m (Text replacement - "d’u" to "d'u") |
||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /> | |btext=ος, ον :<br />d'une impudence qui passe les bornes.<br />'''Étymologie:''' [[ὑπέρ]], [[ἀναίσχυντος]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Revision as of 08:40, 4 October 2022
English (LSJ)
ον, exceedingly impudent, D.43.65. Adv. -τως Phld.Rh.1.227S.
German (Pape)
[Seite 1190] überaus unverschämt, Dem. 43, 65.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
d'une impudence qui passe les bornes.
Étymologie: ὑπέρ, ἀναίσχυντος.
Russian (Dvoretsky)
ὑπεραναίσχυντος: сверхбесстыдный Dem.
Greek (Liddell-Scott)
ὑπεραναίσχυντος: -ον, εἰς ὑπερβολὴν ἀναιδής, Δημ. 1071. 27·
Greek Monolingual
-ον, Α
τελείως αδιάντροπος.
Greek Monotonic
ὑπεραναίσχυντος: -ον, υπερβολικά αναιδής, σε Δημ.
Middle Liddell
ὑπερ-αναίσχυντος, ον,
exceeding impudent, Dem.
