μαννοφόρος

English (LSJ)

ον, wearing a collar, v.l. for ἀμνο- in Theoc.11.41.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
qui porte un collier.
Étymologie: μάννος, φέρω.

German (Pape)

ein Halsband tragend, Theocr. 11.41, v.l. ἀμνοφόρος.

Russian (Dvoretsky)

μαννοφόρος: μάννος ожерелье] носящий (как бы) ожерелье (νεβρός Theocr. - v.l. μανοφόρος).

Greek (Liddell-Scott)

μαννοφόρος: -ον, ὁ φέρων μάννα, μαννοφόρος στάμνος χρυσῆ Ἰω. Δαμασκ. τ. 2, σ. 845Ε. ΙΙ. ὁ φορῶν περιδέραιον, Θεόκρ. 11. 41· διάφ. γραφ. ἀμνοφόρος.

Greek Monolingual

(I)
μαννοφόρος, -ον (Α)
αυτός που φορά περιδέραιο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μάννος «περιδέραιο» + -φόρος].
(II)
μαννοφόρος, -ον (Μ)
αυτός που περιέχει μάννα.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μάννα (III) + -φόρος].

Greek Monotonic

μαννοφόρος: -ον (φέρω), αυτός που φοράει κολλάρο, σε Θεόκρ.

Middle Liddell

μαννο-φόρος, ον [from μάννος, φέρω
wearing a collar, Theocr.