γραμματιστής

English (LSJ)

οῦ, ὁ, A = γραμματεύς, clerk, registrar, Hdt.2.28, 3.123, IG7.1745 (Thespiae), SIG 529.4 (Dyme, iii B. C.), etc.: metaph., recorder, of memory (cf. γραμματεύς 2), Pl.Phlb.39b. II one who teaches γράμματα, elementary schoolmaster, X.Smp.4.27, Pl.Prt.312b, al., D.19.281, D.H.11.28, Diog.Oen.11, etc.

Spanish (DGE)

-οῦ, ὁ
• Alolema(s): beoc. y dór. γραμματιστάς, -ᾶ IG 7.1745 (Tespias III a.C.), SIG 529.4 (Dime III a.C.), Schwyzer 403.5 (Epiro IV a.C.)
• Morfología: [gen. -έω Herod.3.9]
1 secretario Hdt.3.123, Schwyzer l.c., 482.8 (Tespias IV/III a.C.), IG l.c., c. gen. ὁ γ. τῶν ἱρῶν χρημάτων τῆς Ἀθηναίης Hdt.2.28, cf. CID 31.49 (IV a.C.), SIG l.c., Ph.2.60
•fig. ref. a la memoria archivero ζωγράφον, ὃς μετὰ τὸν γραμματιστὴν τῶν λεγομένων εἰκόνας ἐν τῇ ψυχῇ τούτων γράφει Pl.Phlb.39b.
2 maestro de primeras letras Pl.Prt.312b, Euthd.276a, c, X.Smp.4.27, D.19.281, Herod.l.c., Diog.Oen.21.5.5, Plu.2.738f, 776b, Cat.Ma.20, D.Chr.13.17, 15.19, Luc.Merc.Cond.4, Poll.4.18, D.H.11.28, D.L.10.2, D.C.24.2, 75.5.1, Olymp.in Alc.64.25, 70.12, 90.21, Hsch., Sch.D.T.323.23.
3 peyor. op. γραμματικός superficialmente culto Suet.Gram.Rhet.4.

German (Pape)

[Seite 504] ὁ, Schulmeister, der im Lesen und Schreiben unterrichtet, Plat. Euthyd. 279 e 276 a (περὶ γραμμάτων γραφῆς καὶ ἀναγνώσεως); Prot. 312 a 326 c; ἐν γραμματιστοῦ τὰ γράμματα γράφειν, in der Schule, Charm. 159 c; Xen. Conv. 4, 27 u. Folgde. – Bei Her. 3, 123. 128. 7, 100 u. sonst = γραμματεύς, vgl. Poll. 4, 19.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
1 scribe, secrétaire;
2 qui enseigne à lire et à écrire, maître d'école.
Étymologie: γράμμα.

Dutch (Woordenboekgrieks.nl)

γραμματιστής -οῦ, ὁ γράμμα
1. secretaris, schrijver; overdr. van het geheugen. Plat. Phlb. 39b.
2. onderwijzer:. ἐν γραμματιστοῦ in de klas van de onderwijzer Plat. Chrm. 159c.

Russian (Dvoretsky)

γραμμᾰτιστής: οῦ ὁ
1 писец, письмоводитель, секретарь, Her., Plat.;
2 преподаватель грамоты, школьный учитель Xen.: ἐν γραμματιστοῦ Plat. в школе.

Middle Liddell

I. = γραμματεύς, Hdt., Plat.
II. one who teaches γράμματα, a schoolmaster, Xen., Plat.

Greek Monolingual

ο (AM γραμματιστής) γράμμα
γραμματοδιδάσκαλος
αρχ.
γραμματέας.

Greek Monotonic

γραμμᾰτιστής: -οῦ, ὁ I. = γραμματεύς, σε Ηρόδ., Πλάτ.
II. αυτός που διδάσκει γράμματα, ο διευθυντής του σχολείου, γραμματοδιδάσκαλος, σε Ξεν., Πλάτ.

Greek (Liddell-Scott)

γραμμᾰτιστής: -οῦ, ὁ, = γραμματεύς, Ἡρόδ. 2. 28., 3. 123, κ. ἀλλ., Πλάτ. Φιλ. 39Β. ΙΙ. ὁ διδάσκων γράμματα, γραμματοδιδάσκαλος, Ξεν. Συμπ. 4, 27, καὶ συχν. παρὰ Πλάτ., ὡς Πρωτ. 312Β, 326D·― ἐντεύθεν γραμματιστική, ἡ, Σέξτ. Ἐμπ. Π. 1. 44, Ἀν Ὀξ. 4. 311.

English (Woodhouse)

school master