μαινόλης: Difference between revisions
ἐπ' αὐτὸν ἥκεις τὸν βατῆρα τῆς θύρας → you've come to the crux of the matter, come to the point, hit the nail on the head, you've come to the very threshold of the door, you are come to the very threshold of the door, you've arrived at the truth of the matter
m (Text replacement - "<b class="num">(\d+)\)" to "<b class="num">$1") |
m (Text replacement - "(?s)({{elru\n\|elrutext.*}}\n)({{.*}}\n)({{pape.*}})" to "$3 $1$2") |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />qui agite d'un transport furieux.<br />'''Étymologie:''' [[μαίνομαι]]. | |btext=ου;<br /><i>adj. m.</i><br />qui agite d'un transport furieux.<br />'''Étymologie:''' [[μαίνομαι]]. | ||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ὁ, <i>[[rasend]], [[verzückt]], [[begeistert]]</i>, so hieß [[Bacchus]] [[selbst]] nach Clem.Al. <i>protrept</i>. 11 und Plut. <i>coh. ira</i> 13; [[θυμός]], Sapph. 1; auch [[οἶνος]], <i>[[begeisternd]]</i> od. <i>[[rasend]] [[machend]]</i>, Sp. S. [[μαινόλιος]]. | |||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
Line 27: | Line 30: | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[μαινόλης]], ου, ὁ, [[μαίνομαι]]<br />[[raving]], [[frenzied]], Sapph.. | |mdlsjtxt=[[μαινόλης]], ου, ὁ, [[μαίνομαι]]<br />[[raving]], [[frenzied]], Sapph.. | ||
}} | }} |
Revision as of 12:35, 30 November 2022
English (LSJ)
ου, ὁ, A raving, frenzied, μαινόλᾳ θύμῳ Sapph.1.18; a name of Dionysus, Ph.1.351, Corn.ND30:—fem. μαινόλις, not found in gen., B.Scol.Oxy.11; διάνοιαν μαινόλιν A.Supp.109 (lyr.); ἀσέβεια μ. prob. cj. in E.Or.823 (lyr.). II Act., maddening, of wine, Plu.2.462b. (From μαίνομαι, as φαινόλης from φαίνομαι.)
French (Bailly abrégé)
ου;
adj. m.
qui agite d'un transport furieux.
Étymologie: μαίνομαι.
German (Pape)
ὁ, rasend, verzückt, begeistert, so hieß Bacchus selbst nach Clem.Al. protrept. 11 und Plut. coh. ira 13; θυμός, Sapph. 1; auch οἶνος, begeisternd od. rasend machend, Sp. S. μαινόλιος.
Russian (Dvoretsky)
μαινόλης: дор. μαινόλας, ου adj. m
1 охваченный безумием, исступленный (Βάκχος Plut.; θυμός Sappho);
2 повергающий в исступление, опьяняющий (οἶνος Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
μαινόλης: -ου, ὁ, μαινόμενος, παράφρων, τρελλός, μαινόλᾳ θυμῷ Σαπφὼ 1. 18· ὄνομα τοῦ Βάκχου, Κλήμ. Ἀλ. 11, πρβλ. 3· - θηλ. μαινόλις, μὴ ἀπαντῶν ἐν τῇ γεν. (ἔχομεν δὲ καὶ ἀνώμαλ. ὀνομ. πληθ. μαινόλεις παρὰ μεταγενεστέροις, Λοβεκ. Παραλ. 267), διάνοιαν μαινόλιν Αἰσχύλ. Ἱκέτ. 109· ἀσέβεια μ. Εὐρ. Ὀρ. 823. ΙΙ. ἐνεργ., ὁ ἐπιφέρων μανίαν, ἐπὶ οἴνου, Πλούτ. 2. 462Α. (Ἐκ τοῦ μαίνομαι, ὡς τὸ φαινόλης ἐκ τοῦ φαίνομαι).
Greek Monolingual
μαινόλης και μαινόλας, ὁ, θηλ. μαινόλις (Α)
1. τρελός, παράφρων («μαινόλα θυμῷ», Σαπφ.)
2. (για τον οίνο) αυτός που κάνει κάποιον μανιώδη
3. επίκληση του Διονύσου.
[ΕΤΥΜΟΛ. < μαίνομαι + επίθημα -όλης (πρβλ. αρμ. -οl), πρβλ. κοι-όλης, φαινόλης.
Greek Monotonic
μαινόλης: -ου, ὁ (μαίνομαι), αυτός που μαίνεται, που βρίσκεται σε παραλήρημα, σε Σαπφώ.