πενταέτηρος: Difference between revisions
πρέπει γὰρ τοὺς παῖδας ὥσπερ τῆς οὐσίας οὕτω καὶ τῆς φιλίας τῆς πατρικῆς κληρονομεῖν → it is right that children inherit their fathers' friendships just as they would their possessions
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(elnltext.*?\]) ([a-zA-Z' ]+)(\.)\n" to "$1 $2$3 ") |
|||
| Line 14: | Line 14: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> [[de cinq ans]], [[âgé de cinq ans]];<br /><b>2</b> qui dure cinq ans.<br />'''Étymologie:''' [[πενταετής]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> [[de cinq ans]], [[âgé de cinq ans]];<br /><b>2</b> [[qui dure cinq ans]].<br />'''Étymologie:''' [[πενταετής]]. | ||
}} | }} | ||
{{elnl | {{elnl | ||
Revision as of 10:48, 30 November 2022
English (LSJ)
ον, poet. for sq., A five years old, βοῦς Il.2.403, 7.315; ὗς Od.14.419, cf. PMasp.5.11 (vi A. D.). II = πενταετηρικός, τῶν Πτωΐων τῶν π. BCH44.251 (i B. C.).
German (Pape)
[Seite 556] poet. statt πενταετής, fünfjährig, βοῦς, ὗς, Il. 2, 403 Od. 14, 419, u. sp. D.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 de cinq ans, âgé de cinq ans;
2 qui dure cinq ans.
Étymologie: πενταετής.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
πενταέτηρος -ον [πεντα-, ἔτος] vijf jaar oud.
Russian (Dvoretsky)
πενταέτηρος: пятилетний (βοῦς, ὗς Hom.).
English (Autenrieth)
Greek Monolingual
και πενθέτηρος, -ον, Α
(ποιητ. τ.)
1. αυτός που έχει ηλικία πέντε ετών, πενταετής
2. πενταετηρικός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < πεντα- + -έτ-ηρος (< ἔτος), πρβλ. δεκα-έτηρος].
Greek Monotonic
πενταέτηρος: -ον (ἔτος), ποιητ. αντί πενταετής, πέντε χρόνων στην ηλικία, σε Όμηρ.
Greek (Liddell-Scott)
πενταέτηρος: -ον, (ἔτος), ποιητικ. ἀντὶ πενταετής, ὁ ἔχων ἡλικίαν πέντε ἐτῶν, βοῦς Ἰλ. Β. 403, Ζ. 315· ὗς Ὀδ. Ξ. 419.
Middle Liddell
πεντα-έτηρος, ον, ἔτος [poetic for πενταετής
five years old, Hom.
