μελῳδητός: Difference between revisions

From LSJ

ἡγούμενος τῶν ἡδονῶν ἀλλ' οὐκ ἀγόμενος ὑπ' αὐτῶν → of his pleasures he was the master and not their servant

Source
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br")
m (LSJ1 replacement)
 
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=meloditos
|Transliteration C=meloditos
|Beta Code=melw&#x007C;dhto/s
|Beta Code=melw&#x007C;dhto/s
|Definition=ή, όν, to [[be sung]], [[used in singing]], Plu.2.389f, etc.
|Definition=μελῳδητή, μελῳδητόν, to [[be sung]], [[used in singing]], Plu.2.389f, etc.
}}
}}
{{pape
{{pape

Latest revision as of 09:29, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: μελῳδητός Medium diacritics: μελῳδητός Low diacritics: μελωδητός Capitals: ΜΕΛΩΔΗΤΟΣ
Transliteration A: melōidētós Transliteration B: melōdētos Transliteration C: meloditos Beta Code: melw|dhto/s

English (LSJ)

μελῳδητή, μελῳδητόν, to be sung, used in singing, Plu.2.389f, etc.

German (Pape)

[Seite 129] gesungen, sangbar, Plut. de ει ap. Delph. 10.

French (Bailly abrégé)

ή, όν :
usité dans le chant.
Étymologie: μελῳδέω.

Russian (Dvoretsky)

μελῳδητός: выражаемый пением Plut.

Greek (Liddell-Scott)

μελῳδητός: -ή, -όν, ὃν δύναταί τις νὰ μελῳδήσῃ, εὔχρηστος ἐν τῇ μελῳδία, Πλούτ. 2. 389F, κτλ.

Greek Monolingual

μελῳδητός, -ή, -όν (ΑM) μελωδώ
αυτός που μπορεί να τον ψάλλει κάποιος με μελωδία.