ὀλοφυρμός

English (LSJ)

ὁ, lamentation, Ar.V.390, Th.3.67,7.71, Pl.Ax. 368b.

German (Pape)

[Seite 327] ὁ, das Wehklagen, Jammern, das Klagegeschrei; Ar. Vesp. 390; Thuc. 3, 67 u. öfter; plur. neben δάκρυα, Plat. Ax. 368 b; Sp.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
lamentation.
Étymologie: ὀλοφύρομαι.

Russian (Dvoretsky)

ὀλοφυρμός: ὁ жалобный вопль, жалобы, сетование, причитания Thuc., Plat., Arph. etc.

Greek (Liddell-Scott)

ὀλοφυρμός: -οῦ, ὁ, θρῆνος, ὀδυρμός, Ἀριστοφ. Σφ. 390, Θουκ. 3. 67., 7. 71, Πλάτ.

Greek Monolingual

ο (Α ὀλοφυρμός) ολοφύρομαι
γοερό κλάμα, γοερή κραυγή, σκούξιμο, οδυρμός, θρήνος.

Greek Monotonic

ὀλοφυρμός: -οῦ, ὁ, θρήνος, οδυρμός, σε Αριστοφ., Θουκ. κ.λπ.

Middle Liddell

ὀλοφυρμός, οῦ, ὁ,
lamentation, Ar., Thuc., etc. [from ὀλοφύρομαι

English (Woodhouse)

lamentation