ἐποχθίδιος: Difference between revisions
From LSJ
τούτων γάρ ἑκάτερον κοινῷ ὀνόματι προσαγορεύεται ζῷον, καί ὁ λόγος δέ τῆς οὐσίας ὁ αὐτός → and these are univocally so named, inasmuch as not only the name, but also the definition, is the same in both cases (Aristotle, Categoriae 1a8-10)
m (LSJ1 replacement) |
|||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=epochthidios | |Transliteration C=epochthidios | ||
|Beta Code=e)poxqi/dios | |Beta Code=e)poxqi/dios | ||
|Definition=α, ον<b class="b3">, (ὄχθη)</b> [[on]] or [[of the river-banks]], Νύμφαι | |Definition=α, ον<b class="b3">, ([[ὄχθη]])</b> [[on]] or [[of the river-banks]], Νύμφαι ''AP''9.556 (Zon.). | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly |
Revision as of 11:29, 25 August 2023
English (LSJ)
α, ον, (ὄχθη) on or of the river-banks, Νύμφαι AP9.556 (Zon.).
French (Bailly abrégé)
α, ον :
qui habite sur les hauteurs, sur les collines.
Étymologie: ἐπί, ὄχθη.
Russian (Dvoretsky)
ἐποχθίδιος: (ῐδ) живущий на высотах, горный (эпитет ореад) Anth.
Greek (Liddell-Scott)
ἐποχθίδιος: -α, -ον, (ὄχθη), ἐπὶ τῶν ὄχθων τὰς διατριβὰς ποιούμενος, Νύμφαι ἐποχθίδιαι, Νηρηΐδες, εἴδετε Δάφνιν χθιζὸν Ἀνθ. Π. 9. 556.
Greek Monolingual
ἐποχθίδιος, -α, -ον (Α)
αυτός που βρίσκεται πάνω στην όχθη.
Greek Monotonic
ἐποχθίδιος: -αν, -ον (ὄχθη), ορεινός ή βουνίσιος, σε Ανθ.
Middle Liddell
ἐπ-οχθίδιος, η, ον ὄχθη
on or of the mountains, Anth.