ἀκέω: Difference between revisions
Γνώμης γὰρ ἐσθλῆς ἔργα χρηστὰ γίγνεται → Proba sunt illius facta, cui mens est proba → Aus edler Einstellung erwächst die edle Tat
mNo edit summary |
m (LSJ1 replacement) |
||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=akeo | |Transliteration C=akeo | ||
|Beta Code=a)ke/w | |Beta Code=a)ke/w | ||
|Definition=(A) v. [[ἀκέομαι]] sub fin. | |Definition=(A) v. [[ἀκέομαι]] sub fin.(B), to [[be silent]] (cf.sq.), only opt. pres. ἀκέοις A.R.1.765. | ||
}} | }} | ||
{{DGE | {{DGE |
Revision as of 16:07, 24 August 2023
English (LSJ)
(A) v. ἀκέομαι sub fin.(B), to be silent (cf.sq.), only opt. pres. ἀκέοις A.R.1.765.
Spanish (DGE)
• Prosodia: [ᾰ-]
• Morfología: [Hom. sólo part. ἀκέων, -ουσα pero a veces indiferente al género Ἀθηναίη ἀκέων ἦν Il.4.22, 8.459, al número ἀκέων δαίνυσθε Od.21.89, sg. opt. pres. ἀκέοις A.R.1.765]
estar silencioso, sin hablar βῆ δ' ἀκέων Il.1.34, ἀκέων δὴν ἧστο Il.1.512, ἀλλ' ἀκέουσα κάθησο Il.1.565, cf. Il.10.85, Od.9.427, 10.52, 11.142, etc., κείνους κ' εἰσορόων ἀκέοις A.R.1.765.
• Etimología: Cf. 2 ἀκή.
v. 2 ἀκέομαι.
German (Pape)
[Seite 71] bei Hippocr., = ἀκέομαι.
French (Bailly abrégé)
1-ῶ :
Moy. ἀκέομαι -οῦμαι plus us.
f. ἀκέσομαι, att. ἀκοῦμαι, ao. ἠκεσάμην, pf. ἤκεσμαι ou ἀκήκεσμαι]];
1 soigner, guérir : ἕλκος IL une blessure ; ψώρην τινί HDT guérir qqn de la gale ; δίψαν IL étancher sa soif;
2 en gén. remédier à, réparer, remettre en état ; au mor. réparer (une faute, une injustice, etc.) ; abs. ἀλλ' ἀκέσασθε φίλοι OD allons ! portez secours, amis !.
Étymologie: ἄκος.
2être silencieux, verbe inus., auquel on peut rattacher le part. ἀκέων (fém. ἀκέουσα), d'ord. employé adv. : silencieusement, tranquillement, doucement ; ἀκέων δαίνυσθε OD vous mangez en silence ; Ἀθηναίη ἀκέων ἦν IL Athènè était silencieuse.
Étymologie: cf. ἀκήν ; sel. d'autres ἀκέων, forme ion. d'un th. ἀκαοντ- de ἀ et χα- « sans ouvrir la bouche ».
Greek (Liddell-Scott)
ἀκέω: ἴδε ἀκέομαι, ἐν τέλ. ΙΙ. ἴδε τὸ ἑπόμ.
Greek Monolingual
(I)
ἀκέω (Α)
θεραπεύω, γιατρεύω.
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. ἀκέομαι.
(II)
ἀκέω (Α)
σιωπώ
αμάρτυρος τ. ενεστώτα από όπου το ἀκέων.
[ΕΤΥΜΟΛ. Βλέπε ακή (ΙΙ)].