ἀσχήμων: Difference between revisions

From LSJ

ἀλλ᾽ ἀμφὶ τοῖς σφαλεῖσι μὴ 'ξ ἑκουσίας ὀργὴ πέπειρα → to those who err in judgment, not in will, anger is gentle | men's wrath is softened toward those who have erred unwittingly

Source
(13_4)
(6_16)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0382.png Seite 382]] ον ([[σχῆμα]]) ungestaltet, häßlich, Herodian. 5, 6, 24; bes. übertr., unanständig, turpis, αγχόναι Eur. Hel. 306; öfter bei Plat., auch Sp. – Adv ἀσχημόνως; οὐκ ἀσχημονέστατα Legg. XII, 959 d.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0382.png Seite 382]] ον ([[σχῆμα]]) ungestaltet, häßlich, Herodian. 5, 6, 24; bes. übertr., unanständig, turpis, αγχόναι Eur. Hel. 306; öfter bei Plat., auch Sp. – Adv ἀσχημόνως; οὐκ ἀσχημονέστατα Legg. XII, 959 d.
}}
{{ls
|lstext='''ἀσχήμων''': -ον, γεν. ονος, ([[σχῆμα]]) μὴ ἔχων [[σχῆμα]] ἢ μορφήν, κακῶς ἐσχηματισμένος, [[δυσειδής]], ἄσχημος, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 796. ΙΙ. [[ἀπρεπής]], [[ἄξιος]] αἰσχύνης, [[αἰσχρός]], Λατ. turpis, ἀντίθετον τῷ [[εὐσχήμων]], Εὐρ. Ἑλ. 299, Πλάτ. Φιλ. 46Α, κ. ἀλλ. 2) ἐπὶ προσώπων, [[ἀσχήμων]] γενέσθαι, Ἡρόδ. 7.160· ἀσχημονέστερος Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 4. 7, 11. ΙΙΙ. Ἐπίρρ. -νως Ἰωσήπ. Ἰουδ. Π. 2. 12, 1· ὑπερθ. -έστατα Πλάτ. Νόμ. 959D.
}}
}}

Revision as of 11:14, 5 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀσχήμων Medium diacritics: ἀσχήμων Low diacritics: ασχήμων Capitals: ΑΣΧΗΜΩΝ
Transliteration A: aschḗmōn Transliteration B: aschēmōn Transliteration C: aschimon Beta Code: a)sxh/mwn

English (LSJ)

ον, gen. ονος, (σχῆμα)

   A misshapen, ugly, Hp.Art.27, Procl.in Prm.p.624S.    II unseemly, shameful, E.Hel.299, Pl.Phlb.46a, Arist.Pol.1336b14, etc.    2 of persons, ἀ. γενέσθαι to be indecorous, Hdt.7.160; ἀσχημονέστερος Arist.EN1127b13.    III Adv. -νως J.BJ2.12.1, Phld. Sign.29: Sup. -έστατα very meanly, Pl.Lg.959d.

German (Pape)

[Seite 382] ον (σχῆμα) ungestaltet, häßlich, Herodian. 5, 6, 24; bes. übertr., unanständig, turpis, αγχόναι Eur. Hel. 306; öfter bei Plat., auch Sp. – Adv ἀσχημόνως; οὐκ ἀσχημονέστατα Legg. XII, 959 d.

Greek (Liddell-Scott)

ἀσχήμων: -ον, γεν. ονος, (σχῆμα) μὴ ἔχων σχῆμα ἢ μορφήν, κακῶς ἐσχηματισμένος, δυσειδής, ἄσχημος, Ἱππ. π. Ἄρθρ. 796. ΙΙ. ἀπρεπής, ἄξιος αἰσχύνης, αἰσχρός, Λατ. turpis, ἀντίθετον τῷ εὐσχήμων, Εὐρ. Ἑλ. 299, Πλάτ. Φιλ. 46Α, κ. ἀλλ. 2) ἐπὶ προσώπων, ἀσχήμων γενέσθαι, Ἡρόδ. 7.160· ἀσχημονέστερος Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 4. 7, 11. ΙΙΙ. Ἐπίρρ. -νως Ἰωσήπ. Ἰουδ. Π. 2. 12, 1· ὑπερθ. -έστατα Πλάτ. Νόμ. 959D.