καιροσέων: Difference between revisions
ἄμεινον γὰρ ἑαυτῷ φυλάττειν τὴν ἐλευθερίαν τοῦ ἑτέρων ἀφαιρεῖσθαι → for it is better to guard one's own freedom than to deprive another of his
(13_5) |
(6_12) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1297.png Seite 1297]] ὀθονέων ἀπολείβεται ὑγρὸν [[ἔλαιον]], Od. 7, 107, von dem dichtgeketteten, dichtgewebten Linnen tröpfelt das Oel ab; man leitet das Wort gewöhnlich von [[καῖρος]], [[καιρόεις]] ab, wo es denn für καιροεσσῶν stehen soll; alte v. l. scheint κροσσωτῶν gewesen zu sein. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1297.png Seite 1297]] ὀθονέων ἀπολείβεται ὑγρὸν [[ἔλαιον]], Od. 7, 107, von dem dichtgeketteten, dichtgewebten Linnen tröpfelt das Oel ab; man leitet das Wort gewöhnlich von [[καῖρος]], [[καιρόεις]] ab, wo es denn für καιροεσσῶν stehen soll; alte v. l. scheint κροσσωτῶν gewesen zu sein. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''καιροσέων''': θηλ. γεν. πληθ. ἐν Ὀδ. Η. 107, [[καιροσέων]] ὀθονέων ἀπολείβεται ὑγρὸν [[ἔλαιον]], ἐκ τῶν πυκνῶς ὑφασμένων ὀθονῶν στάζει τὸ ὑγρὸν [[ἔλαιον]], δηλ. τὸ [[ὕφασμα]] [[εἶναι]] τοσοῦτον [[πυκνόν]], [[ὥστε]] τὸ [[ἔλαιον]] δὲν διέρχεται δι’ [[αὐτοῦ]] ἀλλὰ στάζει ἀπ’ [[αὐτοῦ]] ἐκ τῶν [[ἄκρων]]. Λέγεται ὅτι ὁ [[τύπος]] [[εἶναι]] ἀντὶ καιροεσσέων (Ἐπικ. γεν. πληθ. τοῦ καιρόεις), καὶ ὁ Bgk. ἀναγινώσκει καιρουσσέων. Προφανῶς παράγεται ἐκ τοῦ [[καῖρος]] Α. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:32, 5 August 2017
English (LSJ)
(καῖρος)
A close-woven, only in gen. pl. fem., καιροσέων ὀθονέων ἀπολείβεται ὑγρὸν ἔλαιον Od.7.107. (Archaic spelling of καιρουσσέων (trisyll.), Ion. gen. pl. of καιρόεις, like Τειχιόσης for Τειχιούσσης in SIG3d (Milet., vi B.C.).)
German (Pape)
[Seite 1297] ὀθονέων ἀπολείβεται ὑγρὸν ἔλαιον, Od. 7, 107, von dem dichtgeketteten, dichtgewebten Linnen tröpfelt das Oel ab; man leitet das Wort gewöhnlich von καῖρος, καιρόεις ab, wo es denn für καιροεσσῶν stehen soll; alte v. l. scheint κροσσωτῶν gewesen zu sein.
Greek (Liddell-Scott)
καιροσέων: θηλ. γεν. πληθ. ἐν Ὀδ. Η. 107, καιροσέων ὀθονέων ἀπολείβεται ὑγρὸν ἔλαιον, ἐκ τῶν πυκνῶς ὑφασμένων ὀθονῶν στάζει τὸ ὑγρὸν ἔλαιον, δηλ. τὸ ὕφασμα εἶναι τοσοῦτον πυκνόν, ὥστε τὸ ἔλαιον δὲν διέρχεται δι’ αὐτοῦ ἀλλὰ στάζει ἀπ’ αὐτοῦ ἐκ τῶν ἄκρων. Λέγεται ὅτι ὁ τύπος εἶναι ἀντὶ καιροεσσέων (Ἐπικ. γεν. πληθ. τοῦ καιρόεις), καὶ ὁ Bgk. ἀναγινώσκει καιρουσσέων. Προφανῶς παράγεται ἐκ τοῦ καῖρος Α.
