ἀμφίπυρος: Difference between revisions
λέγεται δὲ καὶ κλῶνας αὐτῆς θύραις ἢ θυρίσι προστεθέντας ἀποκρούειν τὰς τῶν φαρμάκων κακουργίας → its branches attached to doors or windows are said to repel the evil of spells
(6_15) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἀμφίπῠρος''': ον (πῦρ) ὁ ἔχων πῦρ εἰς ἑκάτερον [[ἄκρον]], ἐπὶ τοῦ διπλῆν ἔχοντος αἰχμὴν κεραυνοῦ. Εὐρ. Ἴων 213· δειράδες Παρνασσοῦ ..., ἵνα [[Βάκχιος]] ἀμφυπύρους ἀνέχων πεύκας ... πηδᾷ, ἐν ἀναφορᾷ πρὸς τὰς δύο κορυφὰς τοῦ Παρνασσοῦ (πρβλ. [[δίλοφος]], [[δικόρυφος]]), [[αὐτόθι]] 716· [[οὕτως]] ἐν Σοφ. Τρ. 214, ἐπίθ. τῆς Ἀρτέμιδος ὡς φερούσης πυρσὸν ἐν ἑκατέρᾳ χειρί, πρβλ. Ο. Τ. 206. ΙΙ. ὁ περιβαλλόμενος ὑπὸ [[πυρός]], τρίποδες Σοφ. Αἴ. 1405 (πρβλ. [[ἀμφιβαίνω]] ΙΙ.). | |lstext='''ἀμφίπῠρος''': ον (πῦρ) ὁ ἔχων πῦρ εἰς ἑκάτερον [[ἄκρον]], ἐπὶ τοῦ διπλῆν ἔχοντος αἰχμὴν κεραυνοῦ. Εὐρ. Ἴων 213· δειράδες Παρνασσοῦ ..., ἵνα [[Βάκχιος]] ἀμφυπύρους ἀνέχων πεύκας ... πηδᾷ, ἐν ἀναφορᾷ πρὸς τὰς δύο κορυφὰς τοῦ Παρνασσοῦ (πρβλ. [[δίλοφος]], [[δικόρυφος]]), [[αὐτόθι]] 716· [[οὕτως]] ἐν Σοφ. Τρ. 214, ἐπίθ. τῆς Ἀρτέμιδος ὡς φερούσης πυρσὸν ἐν ἑκατέρᾳ χειρί, πρβλ. Ο. Τ. 206. ΙΙ. ὁ περιβαλλόμενος ὑπὸ [[πυρός]], τρίποδες Σοφ. Αἴ. 1405 (πρβλ. [[ἀμφιβαίνω]] ΙΙ.). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui est en feu tout autour ; [[ἀμφίπυρος]] βροντά EUR le foudre enflammé, <i>càd</i> Zeus armé du foudre;<br /><b>2</b> qui porte une torche dans chaque main (Artémis).<br />'''Étymologie:''' [[ἀμφί]], [[πῦρ]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:41, 9 August 2017
English (LSJ)
ον, (πῦρ)
A with fire at each end, of the double-pointed thunderbolt, E.Ion212; βροντά Id.Hipp.559; δειράδες Παρνασοῦ . . ἵνα Βάκχιος ἀμφιπύρους ἀνέχων πεύκας . . πηδᾶ with twin fires, of two peaks of Parnassus, Id.Ion716; of Artemis as bearing a torch in either hand, S.Tr.214 (lyr.). II with fire all round, τρίποδες Id.Aj.1405.
German (Pape)
[Seite 142] rings von Feuer umgeben, umflammt, Soph., τρίπους Ai. 1384; Tr. 213 Artemis, mit zwei Fackeln; Eur., κεραυνός Ion 213 ch.; βροντή Hipp. 559; πεῦκαι Ion 716.
Greek (Liddell-Scott)
ἀμφίπῠρος: ον (πῦρ) ὁ ἔχων πῦρ εἰς ἑκάτερον ἄκρον, ἐπὶ τοῦ διπλῆν ἔχοντος αἰχμὴν κεραυνοῦ. Εὐρ. Ἴων 213· δειράδες Παρνασσοῦ ..., ἵνα Βάκχιος ἀμφυπύρους ἀνέχων πεύκας ... πηδᾷ, ἐν ἀναφορᾷ πρὸς τὰς δύο κορυφὰς τοῦ Παρνασσοῦ (πρβλ. δίλοφος, δικόρυφος), αὐτόθι 716· οὕτως ἐν Σοφ. Τρ. 214, ἐπίθ. τῆς Ἀρτέμιδος ὡς φερούσης πυρσὸν ἐν ἑκατέρᾳ χειρί, πρβλ. Ο. Τ. 206. ΙΙ. ὁ περιβαλλόμενος ὑπὸ πυρός, τρίποδες Σοφ. Αἴ. 1405 (πρβλ. ἀμφιβαίνω ΙΙ.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui est en feu tout autour ; ἀμφίπυρος βροντά EUR le foudre enflammé, càd Zeus armé du foudre;
2 qui porte une torche dans chaque main (Artémis).
Étymologie: ἀμφί, πῦρ.
