ἁλοσύδνη: Difference between revisions
Τὸ δ' ἐκ τυράννων αἰσχροκέρδειαν φιλεῖ → The race of tyrants loves shameful profit
(6_9) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 4: | Line 4: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἁλοσύδνη''': ἡ, = ἡ ἐκ τῆς θαλάσσης γεννηθεῖσα, ἐπίθ. τῆς Ἀφροδίτης, Ὀδ. Δ. 404, [[ἔνθα]] αἱ φῶκαι καλοῦνται τέκνα τῆς Ἁλοσύδνης· ὡς προσηγορ. ἐν Ἰλ. Υ. 207, [[ἔνθα]] ἡ [[Θέτις]] ἀποκαλεῖται [[καλλιπλόκαμος]] ἁλ., καλλίκομον [[τέκνον]] τῆς θαλάσσης: [[οὕτως]] αἱ Νηρηίδες ὀνομάζονται ἁλοσύδναι ὑπὸ Ἀπολλ. Ροδ. Δ.1599· καὶ Νηρηίς τις Ὑδατοσύδνη ὑπὸ Καλλ. Ἀποσπ. 347. (Ἡ συλλαβὴ συ- παράγεται πιθανῶς ἐκ τῆς αὐτῆς ῥίζης ἐξ ἧς καὶ τὸ [[υἱός]], πρβλ. Σανσκρ. su, sû, (generare): ἡ [[κατάληξις]] -δνη παραβάλλεται πρὸς τὰς λέξεις ἔχιδνα, [[βασίλιννα]], [[Δίκτυννα]], κτλ.) | |lstext='''ἁλοσύδνη''': ἡ, = ἡ ἐκ τῆς θαλάσσης γεννηθεῖσα, ἐπίθ. τῆς Ἀφροδίτης, Ὀδ. Δ. 404, [[ἔνθα]] αἱ φῶκαι καλοῦνται τέκνα τῆς Ἁλοσύδνης· ὡς προσηγορ. ἐν Ἰλ. Υ. 207, [[ἔνθα]] ἡ [[Θέτις]] ἀποκαλεῖται [[καλλιπλόκαμος]] ἁλ., καλλίκομον [[τέκνον]] τῆς θαλάσσης: [[οὕτως]] αἱ Νηρηίδες ὀνομάζονται ἁλοσύδναι ὑπὸ Ἀπολλ. Ροδ. Δ.1599· καὶ Νηρηίς τις Ὑδατοσύδνη ὑπὸ Καλλ. Ἀποσπ. 347. (Ἡ συλλαβὴ συ- παράγεται πιθανῶς ἐκ τῆς αὐτῆς ῥίζης ἐξ ἧς καὶ τὸ [[υἱός]], πρβλ. Σανσκρ. su, sû, (generare): ἡ [[κατάληξις]] -δνη παραβάλλεται πρὸς τὰς λέξεις ἔχιδνα, [[βασίλιννα]], [[Δίκτυννα]], κτλ.) | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ης (ἡ) :<br />fille de la mer.<br />'''Étymologie:''' [[ἅλς]]¹, et ὕδνη pour *σύδνη apparenté au grec [[υἱός]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:40, 9 August 2017
German (Pape)
[Seite 109] ἡ, Meergöttin, vielleicht eigentl. = aus dem Meere entsprossen, verw. ὕδνης, vgl. ὑδατοσύδνη; Hom. zweimal, Iliad. 20, 207 Θέτιδος καλλιπλοκάμου ἁλοσύδνης, Od. 4, 404 φῶκαι νέποδες καλῆς ἁλοσύδνης, wohl der Amphitrite; – Ap. Rh. 4, 1599 nennt die Nereiden θύγατρες ἁλοσύδναι, wo der Schol. erkl. θαλάσσιαι, ἀπὸ τοῦ ἐν ἁλὶ δύνειν.
Greek (Liddell-Scott)
ἁλοσύδνη: ἡ, = ἡ ἐκ τῆς θαλάσσης γεννηθεῖσα, ἐπίθ. τῆς Ἀφροδίτης, Ὀδ. Δ. 404, ἔνθα αἱ φῶκαι καλοῦνται τέκνα τῆς Ἁλοσύδνης· ὡς προσηγορ. ἐν Ἰλ. Υ. 207, ἔνθα ἡ Θέτις ἀποκαλεῖται καλλιπλόκαμος ἁλ., καλλίκομον τέκνον τῆς θαλάσσης: οὕτως αἱ Νηρηίδες ὀνομάζονται ἁλοσύδναι ὑπὸ Ἀπολλ. Ροδ. Δ.1599· καὶ Νηρηίς τις Ὑδατοσύδνη ὑπὸ Καλλ. Ἀποσπ. 347. (Ἡ συλλαβὴ συ- παράγεται πιθανῶς ἐκ τῆς αὐτῆς ῥίζης ἐξ ἧς καὶ τὸ υἱός, πρβλ. Σανσκρ. su, sû, (generare): ἡ κατάληξις -δνη παραβάλλεται πρὸς τὰς λέξεις ἔχιδνα, βασίλιννα, Δίκτυννα, κτλ.)
French (Bailly abrégé)
ης (ἡ) :
fille de la mer.
Étymologie: ἅλς¹, et ὕδνη pour *σύδνη apparenté au grec υἱός.
