δηλαδή: Difference between revisions
διὸ δὴ πᾶς ἀνὴρ σπουδαῖος τῶν ὄντων σπουδαίων πέρι πολλοῦ δεῖ μὴ γράψας ποτὲ ἐν ἀνθρώποις εἰς φθόνον καὶ ἀπορίαν καταβαλεῖ → And this is the reason why every serious man in dealing with really serious subjects carefully avoids writing, lest thereby he may possibly cast them as a prey to the envy and stupidity of the public | Therefore every man of worth, when dealing with matters of worth, will be far from exposing them to ill feeling and misunderstanding among men by committing them to writing
(6_1) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δηλαδή''': (ἀντὶ δῆλα δή, καὶ τινες ἐκδόται οὕτω γράφουσιν), ἐπίρρ., σαφῶς, φανερῶς, προδήλως, ἐμφανῶς, Σοφ. Ο. Τ. 1501, Εὐρ. Ι. Α. 1366, κτλ.·― [[ὡσαύτως]] εἰρωνικῶς ὡς τὸ [[δῆθεν]], προφάσιος τῆσδε [[δηλαδή]], μὲ ταύτην «[[τάχα]]» τὴν πρόφασιν, Ἡρόδ. 4. 135· ― συνχάκις ἐπὶ ἀποκρίσεων, οὐ πόλλ’ ἔνεστι δεινὰ τῷ γήρᾳ κακά ;... [[δηλαδή]], βεβαίως, ἐννοεῖται, Ἀριστοφ. Σφηξ. 441, πρβλ. Πλάτ. Κρίτωνι 48Β, κτλ.· | |lstext='''δηλαδή''': (ἀντὶ δῆλα δή, καὶ τινες ἐκδόται οὕτω γράφουσιν), ἐπίρρ., σαφῶς, φανερῶς, προδήλως, ἐμφανῶς, Σοφ. Ο. Τ. 1501, Εὐρ. Ι. Α. 1366, κτλ.·― [[ὡσαύτως]] εἰρωνικῶς ὡς τὸ [[δῆθεν]], προφάσιος τῆσδε [[δηλαδή]], μὲ ταύτην «[[τάχα]]» τὴν πρόφασιν, Ἡρόδ. 4. 135· ― συνχάκις ἐπὶ ἀποκρίσεων, οὐ πόλλ’ ἔνεστι δεινὰ τῷ γήρᾳ κακά ;... [[δηλαδή]], βεβαίως, ἐννοεῖται, Ἀριστοφ. Σφηξ. 441, πρβλ. Πλάτ. Κρίτωνι 48Β, κτλ.· | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>adv.</i><br />très évidemment, de toute évidence, sans doute.<br />'''Étymologie:''' p. δῆλα [[δή]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:45, 9 August 2017
English (LSJ)
(cf.
A δῆλος 11.4), Adv. clearly, manifestly, Epich.149, S.OT 1501, E.IA1366, Timocl.3 D., etc.: ironically, προφάσιος τῆσδε δηλαδή on this pretext forsooth, Hdt.4.135: freq. in answers, οὐ πόλλ' ἔνεστι δεινὰ τῷ γήρᾳ κακά;—δηλαδή yes plainly, of course, Ar. V.441: but better written divisim in such phrases as ἢ δῆλα δὴ ὅτι . .; Pl.Prt.309a, etc.; cf. δῆλα δὴ καὶ ταῦτα Id.Cri.48b.
German (Pape)
[Seite 560] natürlich, versteht sich, allerdings, oft ironisch; Soph. O. R. 1501; Her. 4, 135 u. Folgde; wo, wie Plat. Prot. init., ὅτι folgt, schreibt man richtiger getrennt δῆλα δή.
Greek (Liddell-Scott)
δηλαδή: (ἀντὶ δῆλα δή, καὶ τινες ἐκδόται οὕτω γράφουσιν), ἐπίρρ., σαφῶς, φανερῶς, προδήλως, ἐμφανῶς, Σοφ. Ο. Τ. 1501, Εὐρ. Ι. Α. 1366, κτλ.·― ὡσαύτως εἰρωνικῶς ὡς τὸ δῆθεν, προφάσιος τῆσδε δηλαδή, μὲ ταύτην «τάχα» τὴν πρόφασιν, Ἡρόδ. 4. 135· ― συνχάκις ἐπὶ ἀποκρίσεων, οὐ πόλλ’ ἔνεστι δεινὰ τῷ γήρᾳ κακά ;... δηλαδή, βεβαίως, ἐννοεῖται, Ἀριστοφ. Σφηξ. 441, πρβλ. Πλάτ. Κρίτωνι 48Β, κτλ.·
French (Bailly abrégé)
adv.
très évidemment, de toute évidence, sans doute.
Étymologie: p. δῆλα δή.
