δυσ-: Difference between revisions
οὕτω γὰρ συμβαίνει ἅμα καὶ ἡ τῶνδε εὐγένεια κοσμουμένη → for by so doing we shall also celebrate therewith the noble birth of these heroes
(6_5) |
(big3_12) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''δῠσ-''': ἀχώριστον προθεματικὸν [[μόριον]], ἀντίθ. εὖ, ἀείποτε ἔχον τὴν ἔννοιαν τῆς δυσκολίας, δυστυχίας, κττ., ὡς [[δυσήλιος]], [[δύσαγνος]]· ἀναιρεῖ δὲ τὴν καλὴν σημασίαν τῆς λέξεως ἢ ἐπαυξάνει τὴν κακήν· διὰ [[ταῦτα]] συντίθεται ἔτι καὶ [[μετὰ]] λέξεων περιεχουσῶν ἄρνησιν, ὡς [[δυσάμμορος]], δυσάσχετος. Οἱ ποιηταὶ ἀγαπῶσι νὰ μεταχειρίζωνται αὐτὸ εἰς ἰσχυρὰς ἀντιθέσεις, ὡς Πάρις, [[Δύσπαρις]], [[γάμος]] [[δύσγαμος]], - [[ὥστε]] [[πολλάκις]] καταντᾷ σχεδὸν= ἀν- ἢ ἀ- στερητ.· - σύνθετα δὲ σχηματίζονται ὑπὸ τοὺς αὐτοὺς περιορισμοὺς, ὑφ’ οὓς καὶ [[μετὰ]] τοῦ εὖ (ἴδε ἐν λέξει). Πρὸ τῶν στ, σθ, σπ, σφ, σχ, τὸ τελικὸν σ παρελείπετο· ἴδε δυστ-. Πρβλ. Σανσκρ. dus-, dur-, π.χ. durmanâs = [[δυσμενής]]· Γοτθ. tuz- ἐν τῷ tuzverjan (=διακρίνεσθαι), Εὐαγγ. κ. Μᾶρκ. ια΄, 23), Παλαιο- Σκανδιν. tor-, ἐν τῷ torsóttligr ([[δύσμαχος]])· Παλαιο-Γερμ. zur-, Γερμ. zer-). | |lstext='''δῠσ-''': ἀχώριστον προθεματικὸν [[μόριον]], ἀντίθ. εὖ, ἀείποτε ἔχον τὴν ἔννοιαν τῆς δυσκολίας, δυστυχίας, κττ., ὡς [[δυσήλιος]], [[δύσαγνος]]· ἀναιρεῖ δὲ τὴν καλὴν σημασίαν τῆς λέξεως ἢ ἐπαυξάνει τὴν κακήν· διὰ [[ταῦτα]] συντίθεται ἔτι καὶ [[μετὰ]] λέξεων περιεχουσῶν ἄρνησιν, ὡς [[δυσάμμορος]], δυσάσχετος. Οἱ ποιηταὶ ἀγαπῶσι νὰ μεταχειρίζωνται αὐτὸ εἰς ἰσχυρὰς ἀντιθέσεις, ὡς Πάρις, [[Δύσπαρις]], [[γάμος]] [[δύσγαμος]], - [[ὥστε]] [[πολλάκις]] καταντᾷ σχεδὸν= ἀν- ἢ ἀ- στερητ.· - σύνθετα δὲ σχηματίζονται ὑπὸ τοὺς αὐτοὺς περιορισμοὺς, ὑφ’ οὓς καὶ [[μετὰ]] τοῦ εὖ (ἴδε ἐν λέξει). Πρὸ τῶν στ, σθ, σπ, σφ, σχ, τὸ τελικὸν σ παρελείπετο· ἴδε δυστ-. Πρβλ. Σανσκρ. dus-, dur-, π.χ. durmanâs = [[δυσμενής]]· Γοτθ. tuz- ἐν τῷ tuzverjan (=διακρίνεσθαι), Εὐαγγ. κ. Μᾶρκ. ια΄, 23), Παλαιο- Σκανδιν. tor-, ἐν τῷ torsóttligr ([[δύσμαχος]])· Παλαιο-Γερμ. zur-, Γερμ. zer-). | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=(δῠσ-)<br />prefijo que indica negación.<br /><br /><b class="num">• Etimología:</b> Cf. ai. <i>duṣ</i>-, <i>dur</i>-, av. <i>duš</i>-, <i>duž</i>-, gót. <i>tuz</i>-, air. <i>du</i>, <i>do</i>-, arm. <i>t</i>-; prob. de la r. *<i>dus</i>- que en grado pleno da lugar a [[δεύομαι]] ‘necesitar’, ‘ser inferior’ < *δευσ-. ai. <i>doṣa</i>- ‘falta’. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:04, 21 August 2017
English (LSJ)
insepar. Prefix, opp. εὖ,
A un-, mis-, with notion of hard, bad, unlucky, etc., as δυσήλιος, δύσαγνος; destroying the good sense of a word, or increasing its bad sense: hence, joined even to words expressing negation, as δυσάμμορος, δυσανάσχετος; poet. in strong contrasts, as Πάρις Δύσπαρις, γάμος δύσγαμος. Before στ, σθ, σπ, σφ, σχ, the final ς was omitted, v. δυστ-. (Cf. Skt. du[snull ]-, dur-, e.g. durmanās, = δυσμενής; ONorse tor-, e.g. torsóttligr (δύσμαχος); OIr. du-, do-, e.g. dochruth 'misshapen'.)
Greek (Liddell-Scott)
δῠσ-: ἀχώριστον προθεματικὸν μόριον, ἀντίθ. εὖ, ἀείποτε ἔχον τὴν ἔννοιαν τῆς δυσκολίας, δυστυχίας, κττ., ὡς δυσήλιος, δύσαγνος· ἀναιρεῖ δὲ τὴν καλὴν σημασίαν τῆς λέξεως ἢ ἐπαυξάνει τὴν κακήν· διὰ ταῦτα συντίθεται ἔτι καὶ μετὰ λέξεων περιεχουσῶν ἄρνησιν, ὡς δυσάμμορος, δυσάσχετος. Οἱ ποιηταὶ ἀγαπῶσι νὰ μεταχειρίζωνται αὐτὸ εἰς ἰσχυρὰς ἀντιθέσεις, ὡς Πάρις, Δύσπαρις, γάμος δύσγαμος, - ὥστε πολλάκις καταντᾷ σχεδὸν= ἀν- ἢ ἀ- στερητ.· - σύνθετα δὲ σχηματίζονται ὑπὸ τοὺς αὐτοὺς περιορισμοὺς, ὑφ’ οὓς καὶ μετὰ τοῦ εὖ (ἴδε ἐν λέξει). Πρὸ τῶν στ, σθ, σπ, σφ, σχ, τὸ τελικὸν σ παρελείπετο· ἴδε δυστ-. Πρβλ. Σανσκρ. dus-, dur-, π.χ. durmanâs = δυσμενής· Γοτθ. tuz- ἐν τῷ tuzverjan (=διακρίνεσθαι), Εὐαγγ. κ. Μᾶρκ. ια΄, 23), Παλαιο- Σκανδιν. tor-, ἐν τῷ torsóttligr (δύσμαχος)· Παλαιο-Γερμ. zur-, Γερμ. zer-).
Spanish (DGE)
(δῠσ-)
prefijo que indica negación.
• Etimología: Cf. ai. duṣ-, dur-, av. duš-, duž-, gót. tuz-, air. du, do-, arm. t-; prob. de la r. *dus- que en grado pleno da lugar a δεύομαι ‘necesitar’, ‘ser inferior’ < *δευσ-. ai. doṣa- ‘falta’.
