κοχυδέω: Difference between revisions
Κάλλιστον ἐν κήποισι φύεται ῥόδον → Pulchrius in hortis gignitur nihil rosa → Die Rose ist das Schönste, was im Garten wächst
(6_1) |
(Bailly1_3) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''κοχῠδέω''': [[ἐκρέω]] ἀφθόνως, ῥέω, ποταμοί... Ἀχιλλείοις μάζαις κοχυδοῦντες [[ἐπιβλύξ]], ῥέοντες μὲ πλακούντια, Φερεκρ. ἐν «Πέρσαις» 1. 4· Ἰων. [[παρά]] ??? κοχύδεσκε (διάφ. γραφ. κοχύεσκε) Θεόκρ. 2. 107. (Ὑπάρχει Ἐπίρρ. κόχυ = πολύ, πλῆρες, παρ’ Ἡσυχ.· οὐσιαστ. κόχος, «δαψιλὴς [[ῥοῦς]]» Σχόλ. εἰς Θεόκρ. 2. 106· καὶ [[οἶνος]] κοχύζει [[εἶναι]] ἐπιτυχὴς [[εἰκασία]] τοῦ Meineke (ἀντὶ κοκκύζει) παρὰ τῷ Στράτ. ἐν Ἀδήλ. 3. (Οὗτοι [[εἶναι]] μετ’ ἀναδιπλασιασμοῦ τύποι ἐκ τοῦ χέω, [[χύδην]], πρβλ. [[μορμύρω]], [[ποιφύσσω]].) | |lstext='''κοχῠδέω''': [[ἐκρέω]] ἀφθόνως, ῥέω, ποταμοί... Ἀχιλλείοις μάζαις κοχυδοῦντες [[ἐπιβλύξ]], ῥέοντες μὲ πλακούντια, Φερεκρ. ἐν «Πέρσαις» 1. 4· Ἰων. [[παρά]] ??? κοχύδεσκε (διάφ. γραφ. κοχύεσκε) Θεόκρ. 2. 107. (Ὑπάρχει Ἐπίρρ. κόχυ = πολύ, πλῆρες, παρ’ Ἡσυχ.· οὐσιαστ. κόχος, «δαψιλὴς [[ῥοῦς]]» Σχόλ. εἰς Θεόκρ. 2. 106· καὶ [[οἶνος]] κοχύζει [[εἶναι]] ἐπιτυχὴς [[εἰκασία]] τοῦ Meineke (ἀντὶ κοκκύζει) παρὰ τῷ Στράτ. ἐν Ἀδήλ. 3. (Οὗτοι [[εἶναι]] μετ’ ἀναδιπλασιασμοῦ τύποι ἐκ τοῦ χέω, [[χύδην]], πρβλ. [[μορμύρω]], [[ποιφύσσω]].) | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=-ῶ :<br />s’écouler en abondance.<br />'''Étymologie:''' [[χέω]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 20:01, 9 August 2017
English (LSJ)
A stream forth copiously, ποταμοὶ . . Ἀχιλλείοις μάζαις κοχυδοῦντες ἐπιβλύξ gushing with cakes, Pherecr.130.4: Ion.impf. κοχύδεσκεν (v.l. κοχύεσκεν) Theoc.2.107.
Greek (Liddell-Scott)
κοχῠδέω: ἐκρέω ἀφθόνως, ῥέω, ποταμοί... Ἀχιλλείοις μάζαις κοχυδοῦντες ἐπιβλύξ, ῥέοντες μὲ πλακούντια, Φερεκρ. ἐν «Πέρσαις» 1. 4· Ἰων. παρά ??? κοχύδεσκε (διάφ. γραφ. κοχύεσκε) Θεόκρ. 2. 107. (Ὑπάρχει Ἐπίρρ. κόχυ = πολύ, πλῆρες, παρ’ Ἡσυχ.· οὐσιαστ. κόχος, «δαψιλὴς ῥοῦς» Σχόλ. εἰς Θεόκρ. 2. 106· καὶ οἶνος κοχύζει εἶναι ἐπιτυχὴς εἰκασία τοῦ Meineke (ἀντὶ κοκκύζει) παρὰ τῷ Στράτ. ἐν Ἀδήλ. 3. (Οὗτοι εἶναι μετ’ ἀναδιπλασιασμοῦ τύποι ἐκ τοῦ χέω, χύδην, πρβλ. μορμύρω, ποιφύσσω.)
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
s’écouler en abondance.
Étymologie: χέω.
