εἰσοχή: Difference between revisions
From LSJ
ὥσπερ ἀνέµου 'ξαίφνης ἀσελγοῦς γενοµένου → just as when a wind suddenly turns foul, just as when a wind suddenly turns nasty
(6_9) |
(Bailly1_2) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''εἰσοχή''': ἡ, ([[εἰσέχω]]) [[κοιλότης]], [[κοίλωμα]], ἀντίθ. τῷ [[ἐξοχή]], Στράβων 125. 536, Σέξτ. Ἐμπ. Π. 2. 70, κτλ. | |lstext='''εἰσοχή''': ἡ, ([[εἰσέχω]]) [[κοιλότης]], [[κοίλωμα]], ἀντίθ. τῷ [[ἐξοχή]], Στράβων 125. 536, Σέξτ. Ἐμπ. Π. 2. 70, κτλ. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ῆς (ἡ) :<br /><i>anc. att.</i> [[ἐσοχή]];<br />éloignement d’un objet en peinture.<br />'''Étymologie:''' [[εἰς]], [[ἔχω]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 19:35, 9 August 2017
English (LSJ)
ἡ, (εἰσέχω)
A hollow, recess, opp. ἐξοχή, Str.2.5.22 (pl.), cf. 12.2.4 (pl.); of intaglios, κατ' εἰσοχήν, opp. κατ' ἐξοχήν, Stoic.1.108.
German (Pape)
[Seite 745] ἡ, die Vertiefung, im Ggstz von ἐξοχή, Strab. 2, 5, 22; Sext. Emp. adv. math. 8, 402 u. öfter.
Greek (Liddell-Scott)
εἰσοχή: ἡ, (εἰσέχω) κοιλότης, κοίλωμα, ἀντίθ. τῷ ἐξοχή, Στράβων 125. 536, Σέξτ. Ἐμπ. Π. 2. 70, κτλ.
French (Bailly abrégé)
ῆς (ἡ) :
anc. att. ἐσοχή;
éloignement d’un objet en peinture.
Étymologie: εἰς, ἔχω.