σφε: Difference between revisions
Ἱερὸν ἀληθῶς ἐστιν ἡ συμβουλία → Consilia dare, res prorsus et vere sacra est → Ein Heiligtum ist in der Tat ein guter Rat
(6_14) |
(Bailly1_5) |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''σφε''': μετ’ ἀποστρ. σφ’, αἰτ. ἀρσ. καὶ θηλ. τοῦ [[σφεῖς]], = αὐτούς, αὐτάς, Ἰλ. Ι. 256, Σιμωνίδ. 98, Πινδ. Π. 5. 115, Αἰσχύλ. Θήβ. 630, 788, 864, Σοφ. Ο. Τ. 1505, Ο. Κ. 605, 1669, καὶ παρὰ μεταγεν. ποιηταῖς˙ [[ἅπαξ]] παρ’ Ἡροδ. (7. 170, [[μετὰ]] διαφόρ. γραφ. σφέας)˙ [[οὐδαμοῦ]] παρὰ τοῖς κωμικοῖς ([[διότι]] τὸ [[χωρίον]] τοῦ Ἀριστοφ. ἐν Ἱππ. 1020 [[εἶναι]] [[μέρος]] χρησμοῦ [[χάριν]] παιδιᾶς), [[οὔτε]] παρὰ τοῖς πεζογράφοις. 2) ὡς αἰτιατ. τοῦ δυϊκοῦ, = αὐτώ, αὐτά, Ἰλ. Λ. 111, Ὀδ. Θ. 271, Φ. 192, 206. 3) ὡς αἰτ. οὐδ. πληθ. = αὐτά, Θεόκρ. 15. 80. ΙΙ. παρ’ Ἀττ. ποιηταῖς καὶ ὡς ἑνικ. αἰτ. τοῦ ἵ, = αὐτόν, αὐτήν, Αἰσχύλ. Πρ. 9, Θήβ. 469, κ. ἀλλ., Σοφ. Ο. Τ. 761, Ο. Κ. 40, Ἀντ. 44, Φιλ. 200, κ. ἀλλ., Εὐρ., πρβλ. Valck. εἰς Εὐρ. Ἱππ. 1253˙ οὕτω καὶ παρὰ Πινδ. Ι. 6 (5). 108, καὶ μεταγεν. ποιηταῖς˙ [[ὡσαύτως]] παρ’ Ἡροδ. 3. 52, 53. (Ἴδε [[σφεῖς]], οὗ). | |lstext='''σφε''': μετ’ ἀποστρ. σφ’, αἰτ. ἀρσ. καὶ θηλ. τοῦ [[σφεῖς]], = αὐτούς, αὐτάς, Ἰλ. Ι. 256, Σιμωνίδ. 98, Πινδ. Π. 5. 115, Αἰσχύλ. Θήβ. 630, 788, 864, Σοφ. Ο. Τ. 1505, Ο. Κ. 605, 1669, καὶ παρὰ μεταγεν. ποιηταῖς˙ [[ἅπαξ]] παρ’ Ἡροδ. (7. 170, [[μετὰ]] διαφόρ. γραφ. σφέας)˙ [[οὐδαμοῦ]] παρὰ τοῖς κωμικοῖς ([[διότι]] τὸ [[χωρίον]] τοῦ Ἀριστοφ. ἐν Ἱππ. 1020 [[εἶναι]] [[μέρος]] χρησμοῦ [[χάριν]] παιδιᾶς), [[οὔτε]] παρὰ τοῖς πεζογράφοις. 2) ὡς αἰτιατ. τοῦ δυϊκοῦ, = αὐτώ, αὐτά, Ἰλ. Λ. 111, Ὀδ. Θ. 271, Φ. 192, 206. 3) ὡς αἰτ. οὐδ. πληθ. = αὐτά, Θεόκρ. 15. 80. ΙΙ. παρ’ Ἀττ. ποιηταῖς καὶ ὡς ἑνικ. αἰτ. τοῦ ἵ, = αὐτόν, αὐτήν, Αἰσχύλ. Πρ. 9, Θήβ. 469, κ. ἀλλ., Σοφ. Ο. Τ. 761, Ο. Κ. 40, Ἀντ. 44, Φιλ. 200, κ. ἀλλ., Εὐρ., πρβλ. Valck. εἰς Εὐρ. Ἱππ. 1253˙ οὕτω καὶ παρὰ Πινδ. Ι. 6 (5). 108, καὶ μεταγεν. ποιηταῖς˙ [[ὡσαύτως]] παρ’ Ἡροδ. 3. 52, 53. (Ἴδε [[σφεῖς]], οὗ). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<i>encl.</i><br /><i>pron. de la 3ᵉ <i>pers.</i> épq. et ion. seul. à l’acc. sg., pl. et duel, v.</i> [[σφε]]-. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:46, 9 August 2017
Greek (Liddell-Scott)
σφε: μετ’ ἀποστρ. σφ’, αἰτ. ἀρσ. καὶ θηλ. τοῦ σφεῖς, = αὐτούς, αὐτάς, Ἰλ. Ι. 256, Σιμωνίδ. 98, Πινδ. Π. 5. 115, Αἰσχύλ. Θήβ. 630, 788, 864, Σοφ. Ο. Τ. 1505, Ο. Κ. 605, 1669, καὶ παρὰ μεταγεν. ποιηταῖς˙ ἅπαξ παρ’ Ἡροδ. (7. 170, μετὰ διαφόρ. γραφ. σφέας)˙ οὐδαμοῦ παρὰ τοῖς κωμικοῖς (διότι τὸ χωρίον τοῦ Ἀριστοφ. ἐν Ἱππ. 1020 εἶναι μέρος χρησμοῦ χάριν παιδιᾶς), οὔτε παρὰ τοῖς πεζογράφοις. 2) ὡς αἰτιατ. τοῦ δυϊκοῦ, = αὐτώ, αὐτά, Ἰλ. Λ. 111, Ὀδ. Θ. 271, Φ. 192, 206. 3) ὡς αἰτ. οὐδ. πληθ. = αὐτά, Θεόκρ. 15. 80. ΙΙ. παρ’ Ἀττ. ποιηταῖς καὶ ὡς ἑνικ. αἰτ. τοῦ ἵ, = αὐτόν, αὐτήν, Αἰσχύλ. Πρ. 9, Θήβ. 469, κ. ἀλλ., Σοφ. Ο. Τ. 761, Ο. Κ. 40, Ἀντ. 44, Φιλ. 200, κ. ἀλλ., Εὐρ., πρβλ. Valck. εἰς Εὐρ. Ἱππ. 1253˙ οὕτω καὶ παρὰ Πινδ. Ι. 6 (5). 108, καὶ μεταγεν. ποιηταῖς˙ ὡσαύτως παρ’ Ἡροδ. 3. 52, 53. (Ἴδε σφεῖς, οὗ).
French (Bailly abrégé)
encl.
pron. de la 3ᵉ pers. épq. et ion. seul. à l’acc. sg., pl. et duel, v. σφε-.
