ἄκοσμος: Difference between revisions
Δύο γὰρ, ἐπιστήμη τε καὶ δόξα, ὧν τὸ μὲν ἐπίστασθαι ποιέει, τὸ δὲ ἀγνοεῖν → Two different things are science and belief: the one brings knowledge, the other ignorance
(6_16) |
(Bailly1_1) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ἄκοσμος''': -ον, [[ἄνευ]] τάξεως, ἄτακτος, [[φυγή]], Αἰσχυλ. Πέρσ. 470· ἄκ. καὶ ταραχώδης [[ναυμαχία]], Πλουτ. Μάρ. 10: - παρ’ Ὁμ. [[ἅπαξ]] ἐπὶ ἠθικῆς ἐννοίας = ἄτακτος, [[ἀνυπότακτος]], [[ἀπρεπής]]· ἐπὶ τῶν λόγων τοῦ Θερσίτου, Ἰλ. Β. 213. - Ἐπιρρ. -μως, Ἡροδ. 7. 220, Αἰσχυλ., κτλ. ΙΙ. [[κόσμος]] [[ἄκοσμος]], [[κόσμος]] [[ὅστις]] δὲν [[εἶναι]] [[κόσμος]], Ἀνθ. Π. 7 .561· ἀλλ’ ἐν 9. 323 κεῖται ἐπὶ ἀκαταλλήλου κοσμήματος. | |lstext='''ἄκοσμος''': -ον, [[ἄνευ]] τάξεως, ἄτακτος, [[φυγή]], Αἰσχυλ. Πέρσ. 470· ἄκ. καὶ ταραχώδης [[ναυμαχία]], Πλουτ. Μάρ. 10: - παρ’ Ὁμ. [[ἅπαξ]] ἐπὶ ἠθικῆς ἐννοίας = ἄτακτος, [[ἀνυπότακτος]], [[ἀπρεπής]]· ἐπὶ τῶν λόγων τοῦ Θερσίτου, Ἰλ. Β. 213. - Ἐπιρρ. -μως, Ἡροδ. 7. 220, Αἰσχυλ., κτλ. ΙΙ. [[κόσμος]] [[ἄκοσμος]], [[κόσμος]] [[ὅστις]] δὲν [[εἶναι]] [[κόσμος]], Ἀνθ. Π. 7 .561· ἀλλ’ ἐν 9. 323 κεῖται ἐπὶ ἀκαταλλήλου κοσμήματος. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> désordonné, confus;<br /><b>2</b> déréglé, inconvenant;<br /><b>3</b> qui trouble l’ordre, rebelle.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[κόσμος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:40, 9 August 2017
English (LSJ)
ον,
A disorderly, φυγή A.Pers. 470; ἄ. καὶ ταραχώδης νυκτομαχία Plu.Mar.20:—in Hom. once, ἔπεα ἄκοσμά τε πολλά τε ᾔδη Il.2.213. Adv. -μως Hdt.7.220, A.Pers.374, etc. II κόσμος ἄ. a world that is no world, AP7.561 (Jul.), but in 9.323 (Antip.) of an inappropriate ornament.
German (Pape)
[Seite 78] ohne Ordnung, verwirrt, φυγή Aesch. Pers. 462; Plut. ἄκ. καὶ ταραχώδης ναυμαχία Mar. 10; ungehorsam, Soph. Ant. 655; frech, Il. 2, 213 von Thersites unanständigen Reden (ἅπαξ εἰρημ.); Plut. Symp. 7, 8, 3 ῥήματα ἄκοσμα; mit βιαιότατος verb. Crass. 15; liederlich, Ag. 3 (V, 302); – κόσμος ἄκ., ein Schmuck, der keiner ist, Iul. Aeg 64 (VII, 561); Ant. Sid. 29 (IX, 323). – Adv. ἀκόσμως, ohne Ordnung, Aesch. Pers. 366. 414; Her. 7, 220.
Greek (Liddell-Scott)
ἄκοσμος: -ον, ἄνευ τάξεως, ἄτακτος, φυγή, Αἰσχυλ. Πέρσ. 470· ἄκ. καὶ ταραχώδης ναυμαχία, Πλουτ. Μάρ. 10: - παρ’ Ὁμ. ἅπαξ ἐπὶ ἠθικῆς ἐννοίας = ἄτακτος, ἀνυπότακτος, ἀπρεπής· ἐπὶ τῶν λόγων τοῦ Θερσίτου, Ἰλ. Β. 213. - Ἐπιρρ. -μως, Ἡροδ. 7. 220, Αἰσχυλ., κτλ. ΙΙ. κόσμος ἄκοσμος, κόσμος ὅστις δὲν εἶναι κόσμος, Ἀνθ. Π. 7 .561· ἀλλ’ ἐν 9. 323 κεῖται ἐπὶ ἀκαταλλήλου κοσμήματος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 désordonné, confus;
2 déréglé, inconvenant;
3 qui trouble l’ordre, rebelle.
Étymologie: ἀ, κόσμος.
