ἀνωφελής: Difference between revisions
Γράμματα μαθεῖν δεῖ καὶ μαθόντα νοῦν ἔχειν → Prudentia opus est, ubi didiceris litteras → Das Lesen lerne, Schreiben, und dann aufgepasst
(Bailly1_1) |
(big3_5) |
||
Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ής, ές :<br /><b>1</b> inutile, vain;<br /><b>2</b> nuisible à, τινι.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[ὄφελος]]. | |btext=ής, ές :<br /><b>1</b> inutile, vain;<br /><b>2</b> nuisible à, τινι.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[ὄφελος]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ές<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>[[inútil]], [[no provechoso]] ἁβροσύναι Xenoph.B 3.1, cf. Democr.B 175, γόοι A.<i>Pr</i>.33, σκιά S.<i>El</i>.1159, πάντα ἀ. ἦν Th.2.47, ἀ. αὐτῷ τε καὶ τοῖς ἄλλοις Pl.<i>R</i>.496d, κίνησις Arist.<i>IA</i> 708<sup>a</sup>20, [[διήγημα]] Plb.1.14.6, ἡ φιλοσοφία Arist.<i>Pol</i>.1259<sup>a</sup>9, ὑετός LXX <i>Pr</i>.28.3, πενθεροί E.<i>Hipp</i>.636, [[γυνή]] E.<i>Hipp</i>.638, οἳ μὲν ὄλβιοι E.<i>Supp</i>.239, cf. <i>Or</i>.1616, Pl.<i>Cra</i>.417d<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ ἀ. <i>Ep.Hebr</i>.7.18, <i>PMasp</i>.156.31 (VI d.C.).<br /><b class="num">2</b> c. neg. [[dañino]], [[perjudicial]] τοῖς δὲ νεωτέροις οὐκ ἀ. Gorg.B 11a.32, cf. E.<i>Fr</i>.48, Th.6.33, Pl.<i>Prt</i>.334a, <i>Hp.Ma</i>.284e, X.<i>HG</i> 1.7.27, <i>Cyn</i>.13.11.<br /><b class="num">II</b> adv. -ῶς [[inútilmente]] Arist.<i>EN</i> 1095<sup>a</sup>5, Plu.2.66c, <i>PLond</i>.908.28, <i>PMasp</i>.151.220 (VI d.C.). | |||
}} | }} |
Revision as of 12:14, 21 August 2017
English (LSJ)
ές,
A unprofitable, useless, ἁβροσύναι Xenoph.3.1; γόοι A.Pr.33; σκιά S.El.1159; πάντα ἀ. ἦν Th.2.47; ἀ. αὑτῷ τε καὶ τοῖς ἄλλοις Pl.R.496d,al. 2 hurtful, prejudicial, Th.6.33; τινί Pl.Prt.334a, X.HG1.7.27: Comp. -έστερος E.Fr.48, X.Cyn.13.11, Pl.Hp.Ma.284e. Adv. -λῶς Arist.EN1095a5, PLond. 3.908.28 (ii A. D.).
German (Pape)
[Seite 269] ές, nutzlos, γόος Aesch. Prom. 33; Eur. Suppl. 251; schädlich, τινί Plat. Prot. 334 a u. öfter.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνωφελής: -ές, ὁ μὴ ὠφέλιμος, ἄχρηστος, ἀφροσύναι Ξενοφάν. 3. 1· γόοι Αἰσχύλ. Πρ. 33· σκιὰ Σοφ. Ἠλ. 1159 πάντα ἀν. ἦν Θουκ. 2. 47· ἀν. αὐτῷ τε καὶ τοῖς ἄλλοις Πλάτ. Πολ. 496D κ. ἀλλ. 2) ἐπιβλαβής, βλαπτικός, Θουκ. 6. 33· τινὶ Πλάτ. Πρωτ. 334Α, Ξεν. - Συγκρ. -έστερος Εὐρ. Ἀποσπ. 49. - Ἐπίρρ. -λῶς Ἀριστ. Ἠθ. Ν. 1. 3, 6.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
1 inutile, vain;
2 nuisible à, τινι.
Étymologie: ἀ, ὄφελος.
Spanish (DGE)
-ές
I 1inútil, no provechoso ἁβροσύναι Xenoph.B 3.1, cf. Democr.B 175, γόοι A.Pr.33, σκιά S.El.1159, πάντα ἀ. ἦν Th.2.47, ἀ. αὐτῷ τε καὶ τοῖς ἄλλοις Pl.R.496d, κίνησις Arist.IA 708a20, διήγημα Plb.1.14.6, ἡ φιλοσοφία Arist.Pol.1259a9, ὑετός LXX Pr.28.3, πενθεροί E.Hipp.636, γυνή E.Hipp.638, οἳ μὲν ὄλβιοι E.Supp.239, cf. Or.1616, Pl.Cra.417d
•subst. τὸ ἀ. Ep.Hebr.7.18, PMasp.156.31 (VI d.C.).
2 c. neg. dañino, perjudicial τοῖς δὲ νεωτέροις οὐκ ἀ. Gorg.B 11a.32, cf. E.Fr.48, Th.6.33, Pl.Prt.334a, Hp.Ma.284e, X.HG 1.7.27, Cyn.13.11.
II adv. -ῶς inútilmente Arist.EN 1095a5, Plu.2.66c, PLond.908.28, PMasp.151.220 (VI d.C.).