ψοφοδεής: Difference between revisions
Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection
(Bailly1_5) |
(47c) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ής, ές :<br />qui craint le moindre bruit, craintif, peureux ; τὸ ψοφοδεές PLUT esprit timoré.<br />'''Étymologie:''' [[ψόφος]], [[δέος]]. | |btext=ής, ές :<br />qui craint le moindre bruit, craintif, peureux ; τὸ ψοφοδεές PLUT esprit timoré.<br />'''Étymologie:''' [[ψόφος]], [[δέος]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ές, ΝΜΑ<br />αυτός που τρομάζει με τον παραμικρότερο θόρυβο, [[λιγόψυχος]], [[φοβητσιάρης]], [[δειλός]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ ψοφοδεές</i><br />[[δειλία]]<br /><b>2.</b> (<b>το αρσ. ως κύριο όν.</b>) <i>Ψοφοδεής</i><br />[[τίτλος]] έργου του Μενάνδρου. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br />[[ψοφοδεώς]] / <i>ψοφοδεῶς</i>, ΝΜΑ<br />με μεγάλο φόβο.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ψόφος]] (Ι) «[[ήχος]], [[κρότος]]» <span style="color: red;">+</span> -<i>δεής</i> (<span style="color: red;"><</span> [[δέος]]), <b>[[πρβλ]].</b> <i>ὑπνο</i>-<i>δεής</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 06:29, 29 September 2017
English (LSJ)
ές, (δέος)
A frightened at every noise, shy, timid, esp. of animals, Plu.Cam.27; [ἵπποι] ψ. καὶ εὐπτόητοι Id.2.642a; of men, Pl.Phdr.257d, D.H.11.22, cf. PGrenf.2.7 (a). 2 (iii B. C.); name of a play of Menander: τὸ ἐν τῇ πολιτείᾳ ψ. timidity, Plu.Nic.2. Adv. -εῶς Id.2.47b, Luc.Pr. Im.7,28, Herod.Med. ap. Orib.10.11.2, Jul.ad Ath.277c.
German (Pape)
[Seite 1401] ές, bei jedem Geräusch erschreckend, scheu, furchtsam, Plat. Phaedr. 257 d u. Sp., wie Plut. Fab. 27; bes. von Thieren gebr., aber auch von Menschen, Mein. Men. p. 183; vgl. Plut. philos. cum princ. 1.
Greek (Liddell-Scott)
ψοφοδεής: -ές, γεν. έος, (δέος) ὁ καὶ ἐκ τοῦ ἐλαχίστου ψόφου τρομάζων, εἰς ἄκρον δειλός, ὁ εὔκολα τρομάζων, «φοβιτσιάρης», μάλιστα ἐπὶ ζῴων, Πλουτ. Φάβ. 27· [ἵπποι] ψ. καὶ εὐπτόητοι ὁ αὐτ. 2. 642Β· ὡσαύτως καὶ ἐπὶ ἀνθρώπων, Πλάτ. Φαῖδρ. 257D. Διον. Ἁλ. 11. 22· ὄνομα δράματός τινος τοῦ Μενάνδρου, ἴδε Meineke σελ. 183 κἑξ.· ― τὸ ψοφοδεές, δειλία, Πλουτ. Νικ. 2. ― Ἐπίρρ. -εῶς, ὁ αὐτ. 2. 47Β, Λουκ. ὑπὲρ τῶν Εἰκόνων 7, καὶ 28. ― Καθ’ Ἡσύχ.: «ψοφοδεής· δειλός, κενόφοβος, ὁ καὶ τοὺς ψόφους καὶ τὰ ἐλάχιστα φοβούμενος».
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
qui craint le moindre bruit, craintif, peureux ; τὸ ψοφοδεές PLUT esprit timoré.
Étymologie: ψόφος, δέος.
Greek Monolingual
-ές, ΝΜΑ
αυτός που τρομάζει με τον παραμικρότερο θόρυβο, λιγόψυχος, φοβητσιάρης, δειλός
αρχ.
1. το ουδ. ως ουσ. τὸ ψοφοδεές
δειλία
2. (το αρσ. ως κύριο όν.) Ψοφοδεής
τίτλος έργου του Μενάνδρου.
επίρρ...
ψοφοδεώς / ψοφοδεῶς, ΝΜΑ
με μεγάλο φόβο.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ψόφος (Ι) «ήχος, κρότος» + -δεής (< δέος), πρβλ. ὑπνο-δεής].
