ἰώ: Difference between revisions
κάλλιστον ἐφόδιον τῷ γήρᾳ ἡ παιδεία (Aristotle, quoted by Diogenes Laertius 5.21) → the finest provision for old age is education
(Bailly1_3) |
(5) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>interj.</i><br /><b>1</b> <i>cri d’invocation</i>;<br /><b>2</b> <i>cri de douleur</i> : « hélas ! » ; ἰὼ [[δύστανος]] SOPH hélas ! malheureuse que je suis ! avec un gén. : ἰὼ πάτερ [[σοῦ]] [[σῶν]] [[τε]] τέκνων ESCHL hélas ! malheureux père, malheureux enfants ! avec un dat. : [[ἰώ]] [[μοί]] μοι SOPH hélas ! malheureux, malheureux que je suis !.<br /><span class="bld">2</span><i>béot. c.</i> [[ἐγώ]]. | |btext=<i>interj.</i><br /><b>1</b> <i>cri d’invocation</i>;<br /><b>2</b> <i>cri de douleur</i> : « hélas ! » ; ἰὼ [[δύστανος]] SOPH hélas ! malheureuse que je suis ! avec un gén. : ἰὼ πάτερ [[σοῦ]] [[σῶν]] [[τε]] τέκνων ESCHL hélas ! malheureux père, malheureux enfants ! avec un dat. : [[ἰώ]] [[μοί]] μοι SOPH hélas ! malheureux, malheureux que je suis !.<br /><span class="bld">2</span><i>béot. c.</i> [[ἐγώ]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''ἰώ:'''<b class="num">1.</b> επιφών. χαράς, όπως το Λατ. io triumphe!, σε Τραγ.<br /><b class="num">2.</b> επιφών. θλίψης ή πόνου, ἰὼ [[δύστανος]], σε Σοφ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 19:24, 30 December 2018
English (LSJ)
an exclam., chiefly in dramatic poetry (lyr.); freq. repeated twice, rarely three times, as A.Supp.125; esp. in invoking aid, ἰ. μάκαρες, ἰ. θεοί, Id.Th.96, S.Ph.736;
A ἰ. ἰ. Παιάν Id.Tr.222; ἰ. Βάκχαι E.Ba.578. 2 freq. also of grief or suffering, oh! ἰ. δύστανος S. Ant.850; ἰ. μοί μοι Id.OC199, etc.; ἰ. κακοπάρθενε Μοῖρα AP7.468 (Mel.); ἰ. Σπάρτα ib.434 (Diosc.): c. gen., ἰ., πάτερ, σοῦ τῶν τε . . τέκνων A.Ag.1305; ἰ. μοι πόνων E.Ph.1290; ἰ. ἰ. τραυμάτων Ar.Ach. 1205. 3 rarely in Prose, ἰ., φασί τινες, of an objector, Gal.Thras. 32. II with other Interj., ἰ. ὢ ὤ S.OC224; ἒ ἒ ἰ. Id.El.840. [ῐ: yet sts. ῑ, in anap., A.Ag.1455, S.El.149, E.Alc.741.]
German (Pape)
[Seite 1277] Interjection, bes. der Freude, häufig bei den Tragg., z. B. ἰὼ μάκαρες εὔεδροι Aesch. Spt. 93, ἰὼ θεοί Soph. Phil. 736, ἰὼ γενεαὶ βροτῶν O. R. 1186; zweimal, ἰὡ ἰώ, Ai. 693, ἰὼ ἰὼ Παιάν Tr. 220; Eur. Bacch. 576; – der Trauer, ἰὼ τάλαινα Aesch. Ag. 1028; ἰὼ δύστανος, ἰὼ τλήμων Soph. Ant. 843 Ai. 877; Eur. Hec. 716 u. öfter; ἰὼ ἰὼ ἰὼ δυσάγκριτοι πόνοι Aesch. Suppl. 118; ἰώ μοι, ἰώ μοί μοι, Soph. O. C. 199 Ai. 326 u. öfter; Eur. El. 159; Ar. Vesp. 750; c. gen., ἰὼ πάτερ σοῦ τῶν τε γενναίων τέκνων Aesch. Ag. 1300; ἰώ μοι πόνων Eur. Phoen. 1289; ἰὼ ἰὼ τραυμάτων ἐπωδύνων Ar. Ach. 1166. Seltener bei anderen Dichtern, Diosc. 34 Mel. 124 (VII, 434. 468). [Ι eigentlich kurz. wird auch lang gebraucht von den Tragg.]
French (Bailly abrégé)
interj.
1 cri d’invocation;
2 cri de douleur : « hélas ! » ; ἰὼ δύστανος SOPH hélas ! malheureuse que je suis ! avec un gén. : ἰὼ πάτερ σοῦ σῶν τε τέκνων ESCHL hélas ! malheureux père, malheureux enfants ! avec un dat. : ἰώ μοί μοι SOPH hélas ! malheureux, malheureux que je suis !.
2béot. c. ἐγώ.
Greek Monotonic
ἰώ:1. επιφών. χαράς, όπως το Λατ. io triumphe!, σε Τραγ.
2. επιφών. θλίψης ή πόνου, ἰὼ δύστανος, σε Σοφ.
