ἁλίπεδον: Difference between revisions

From LSJ

ἀμείνω δ' αἴσιμα πάντα (Odyssey VII.310 / XV.71) → all things are better in moderation

Source
(Bailly1_1)
(2)
Line 18: Line 18:
{{bailly
{{bailly
|btext=ου (τό) :<br />sol voisin de la mer, plaine de sable.<br />'''Étymologie:''' [[ἅλς]]¹, [[πέδον]].
|btext=ου (τό) :<br />sol voisin de la mer, plaine de sable.<br />'''Étymologie:''' [[ἅλς]]¹, [[πέδον]].
}}
{{grml
|mltxt=[[ἁλίπεδον]], το (Α)<br /><b>1.</b> [[αμμώδης]] [[πεδιάδα]] [[κοντά]] στη [[θάλασσα]]<br /><b>2.</b> (γενικά) [[πεδιάδα]], [[κάμπος]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>ἁλι</i>- (<span style="color: red;"><</span> <i>ἃλς</i>) <span style="color: red;">+</span> [[πέδον]] «[[έδαφος]], γη, [[τόπος]]»].
}}
}}

Revision as of 06:21, 29 September 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἁλίπεδον Medium diacritics: ἁλίπεδον Low diacritics: αλίπεδον Capitals: ΑΛΙΠΕΔΟΝ
Transliteration A: halípedon Transliteration B: halipedon Transliteration C: alipedon Beta Code: a(li/pedon

English (LSJ)

τό,

   A plain by the sea, sandy plain, Thphr.HP7.15.2, Aristid.Or.17(15).16; of a plain in Attica near Piraeus, X.HG2.4.30. (ἀλ- Ar.Fr.233, acc. to Harp.)

German (Pape)

[Seite 97] τό, Meerebene, Ebene am Meer, Theophr.; eine Ebeue am Piräeus, Xen. Hell. 2, 4, 30; übh. sandige Ebene, Lycophr. 681. In VLL. findet sich auch ἁλήπεδον u. ἁλίσπεδον.

Greek (Liddell-Scott)

ἁλίπεδον: τὸ πεδίον παρὰ τὴν θάλασσαν, ἀμμῶδες πεδίον, Θεοφρ. Ἱ. Φ. 7. 15, 2, Λυκόφρ. 681· οὕτως ἐκαλεῖτο τὸ ἐν τῇ Ἀττικῇ παρὰ τὸν Πειραιᾶ λεῖον καὶ ὁμαλὸν καὶ παραθαλάσσιον πεδίον, Ξεν. Ἑλλ. 2. 4, 30, ἀλλ’ ὁ Ἀριστοφ. (Ἀποσπ. 30) ἔγραψεν ἐν ἀλιπέδῳ μ. ψιλῆς, ὡς λέγει ὁ Ἁρπ. [ᾰλῑ- ἐν ἄρσει, Λυκόφρ. ἔνθ’ ἀνωτ., ὅπερ πιθανῶς ἐξηγεῖ τὸν τύπον ἁλίσπεδον ἐν Πολυδ. 1.186].

French (Bailly abrégé)

ου (τό) :
sol voisin de la mer, plaine de sable.
Étymologie: ἅλς¹, πέδον.

Greek Monolingual

ἁλίπεδον, το (Α)
1. αμμώδης πεδιάδα κοντά στη θάλασσα
2. (γενικά) πεδιάδα, κάμπος.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἁλι- (< ἃλς) + πέδον «έδαφος, γη, τόπος»].