δίγλωσσος: Difference between revisions
(Bailly1_2) |
(big3_11) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><i>att.</i> [[δίγλωττος]];<br />qui parle deux langues ; ὁ [[δίγλωσσος]] interprète.<br />'''Étymologie:''' [[δίς]], [[γλῶσσα]]. | |btext=ος, ον :<br /><i>att.</i> [[δίγλωττος]];<br />qui parle deux langues ; ὁ [[δίγλωσσος]] interprète.<br />'''Étymologie:''' [[δίς]], [[γλῶσσα]]. | ||
}} | |||
{{DGE | |||
|dgtxt=-ον<br /><br /><b class="num">• Alolema(s):</b> át. -ττος<br /><b class="num">I</b> [[bilingüe]] βάρβαροι Th.4.109, πόλεις D.S.11.60, [[ἄνθρωπος]] Plu.<i>Alex</i>.37, cf. Th.8.85, Gal.8.585.<br /><b class="num">II</b> fig.<br /><b class="num">1</b> [[de doble lengua]] fig. de las alas de la cigarra διγλώσσῳ μελπόμενος στόματι <i>AP</i> 9.273 (Bianor).<br /><b class="num">2</b> [[falso]], [[mentiroso]] [[ἀνήρ]] LXX <i>Pr</i>.11.13, cf. <i>Si</i>.5.9, 14, Ph.2.269 (vol.1.215), <i>Ep.Barn</i>.19.7a, <i>Didache</i> 2.4, Ath.Al.M.27.197C, <i>Orac.Sib</i>.3.37, ὁ δ. ὄφις ref. a pers., Eust.Mon.<i>Ep</i>.967.<br /><b class="num">3</b> [[de lenguaje ambiguo]] Hsch.<br /><b class="num">III</b> subst.<br /><b class="num">1</b> ὁ δ. [[intérprete]] Plu.<i>Them</i>.6, <i>Crass</i>.28, Lib.<i>Ep</i>.865, δ. ἦν ἐς τὰ βαρβαρικὰ γράμματα Arr.<i>An</i>.3.6.6.<br /><b class="num">2</b> τὸ δ. bot. [[laurel alejandrino]], [[Ruscus hypophyllus L.]], Ps.Apul.<i>Herb</i>.58.7. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:24, 21 August 2017
English (LSJ)
Att. δίγλωττος, ον,
A speaking two languages, Th.8.85, 4.109, Gal.8.585:— as Subst., δίγλωσσος, ὁ, interpreter, dragoman, Plu. Them.6. II double-tongued, deceitful, LXXSi.5.9, al.
German (Pape)
[Seite 615] att. -ττος, 1) zweizüngig; στόμα τέττιγος Bian. 3 (IX, 273); zweier Sprachen kundig, Thuc. 8, 85; Plut. Alex. 37; ὁ δ., der Dolmetscher, Plut. Them. 6. – 2) zweizüngig, hinterlistig, Orac. Sib., LXX.
Greek (Liddell-Scott)
δίγλωσσος: Ἀττ. -ττος, ον· ‒ ὁ δύο γλώσσας ἔχων, Λατ. bilinguis, Ἀνθ. Π. 9, 273. ΙΙ. ὁ δύο γλώσσας ὁμιλῶν, Θουκ. 8. 85, πρβλ. 4. 109· ἐντεῦθεν ὡς οὐσιαστ. δίγλωσσος, ὁ, διερμηνεύς, Πλούτ. Θεμ. 6. ΙΙΙ. ὁ διπλῆν ἔχων γλῶσσαν, ἀπατηλός, Ἑβδ. (Σειρὰχ 5, 9 κ. ἀλλ.).
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
att. δίγλωττος;
qui parle deux langues ; ὁ δίγλωσσος interprète.
Étymologie: δίς, γλῶσσα.
Spanish (DGE)
-ον
• Alolema(s): át. -ττος
I bilingüe βάρβαροι Th.4.109, πόλεις D.S.11.60, ἄνθρωπος Plu.Alex.37, cf. Th.8.85, Gal.8.585.
II fig.
1 de doble lengua fig. de las alas de la cigarra διγλώσσῳ μελπόμενος στόματι AP 9.273 (Bianor).
2 falso, mentiroso ἀνήρ LXX Pr.11.13, cf. Si.5.9, 14, Ph.2.269 (vol.1.215), Ep.Barn.19.7a, Didache 2.4, Ath.Al.M.27.197C, Orac.Sib.3.37, ὁ δ. ὄφις ref. a pers., Eust.Mon.Ep.967.
3 de lenguaje ambiguo Hsch.
III subst.
1 ὁ δ. intérprete Plu.Them.6, Crass.28, Lib.Ep.865, δ. ἦν ἐς τὰ βαρβαρικὰ γράμματα Arr.An.3.6.6.
2 τὸ δ. bot. laurel alejandrino, Ruscus hypophyllus L., Ps.Apul.Herb.58.7.
