φιλόμουσος: Difference between revisions
τῶν λεγομένων τά μέν κατά συμπλοκήν λέγεται, τά δέ ἄνευ συμπλοκῆς → forms of speech are either simple or composite (Aristotle, Categoriae 1a16-17)
(Bailly1_5) |
(45) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui aime les Muses, <i>càd</i> les lettres, les arts ; τὸ φιλόμουσον <i>c.</i> [[φιλομουσία]];<br /><b>2</b> qui aime la musique;<br /><i>Sp.</i> φιλομουσότατος.<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]], [[μοῦσα]]. | |btext=ος, ον :<br /><b>1</b> qui aime les Muses, <i>càd</i> les lettres, les arts ; τὸ φιλόμουσον <i>c.</i> [[φιλομουσία]];<br /><b>2</b> qui aime la musique;<br /><i>Sp.</i> φιλομουσότατος.<br />'''Étymologie:''' [[φίλος]], [[μοῦσα]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο / [[φιλόμουσος]], -ον, ΝΑ<br />αυτός που αγαπά τις Καλές Τέχνες και, [[ιδίως]], τη [[μουσική]], [[φιλότεχνος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />(<b>κατ' επέκτ.</b>) [[φιλομαθής]]<br /><b>αρχ.</b><br /><b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ φιλόμουσον</i><br />η [[φιλομουσία]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>φιλ</i>(<i>ο</i>)- <span style="color: red;">+</span> -<i>μουσος</i> (<span style="color: red;"><</span> [[μοῦσα]]), <b>πρβλ.</b> <i>ποικιλό</i>-<i>μουσος</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 12:48, 29 September 2017
English (LSJ)
ον,
A loving music or the Muses, δελφῖνες Arionl.8, cf. Theoc.14.61: generally, loving music and the arts, accomplished, Pl.Phdr.259b, R.548e, X.Cyr.5.1.1; μουσικοὶ καὶ φ. Phld.Mus.p.62 K., etc.; λόγοι φ. Ar.Nu.358 (anap.): τὸ φ., = φιλομουσία, Plu.2.984b, etc.
German (Pape)
[Seite 1282] die Musen liebend, die schönen Künste liebend, Musenfreund; λόγοι Ar. Nub. 357; ἀνήρ Plat. Phaedr. 259 b; καὶ φιλήκοος Rep. VIII, 548 e; δελφῖνες Arion. 1, 10; κώνωψ Mel. 90 (V, 152); Xen. Cyr. 5, 1,1.
Greek (Liddell-Scott)
φῐλόμουσος: -ον, ὁ ἀγαπῶν τὰς Μούσας, ἢ τὴν μουσικήν, δελφὶς Ἀρίων ἐν Begk. Lyr. σ. 567· καθόλου, ὁ ἀγαπῶν τὴν μουσικὴν καὶ τὰς καλὰς τέχνας, ὁ ἔχων ὑψηλὴν καὶ πλήρη παίδευσιν, Πλάτ. ἐν Φαίδρῳ 259Β, Πολιτ. 548, Ξεν., κλπ.· φ. λόγοι Ἀριστοφ. Νεφ. 357· ― τὸ φιλόμουσον, = φιλομουσία, Πλούτ. 2. 984Β, κλπ.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
1 qui aime les Muses, càd les lettres, les arts ; τὸ φιλόμουσον c. φιλομουσία;
2 qui aime la musique;
Sp. φιλομουσότατος.
Étymologie: φίλος, μοῦσα.
Greek Monolingual
-η, -ο / φιλόμουσος, -ον, ΝΑ
αυτός που αγαπά τις Καλές Τέχνες και, ιδίως, τη μουσική, φιλότεχνος
νεοελλ.
(κατ' επέκτ.) φιλομαθής
αρχ.
το ουδ. ως ουσ. τὸ φιλόμουσον
η φιλομουσία.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)- + -μουσος (< μοῦσα), πρβλ. ποικιλό-μουσος].
