κνάφος: Difference between revisions
τὸ γὰρ εὖ πράττειν παρὰ τὴν ἀξίαν ἀφορμὴ τοῦ κακῶς φρονεῖν τοῖς ἀνοήτοις γίγνεται → undeserved success engenders folly in unbalanced minds
(Bailly1_3) |
(20) |
||
| Line 18: | Line 18: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=<i>réc.</i> [[γνάφος]];<br />ου (ὁ) :<br />instrument de torture muni de pointes.<br />'''Étymologie:''' cf. [[κνάω]], [[κναφεύω]]. | |btext=<i>réc.</i> [[γνάφος]];<br />ου (ὁ) :<br />instrument de torture muni de pointes.<br />'''Étymologie:''' cf. [[κνάω]], [[κναφεύω]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[κνάφος]], ὁ (Α) <b>βλ.</b> [[γνάφος]]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:24, 29 September 2017
English (LSJ)
ὁ,
A prickly teasel, Alc.Com.35; used by fullers to card or clean cloth, Sch.Ar.Pl.166. 2 = ἱπποφαές, Gal.19.106. II carding-comb, also used as an instrument of torture, ἐπὶ κνάφου ἕλκειν τινά Hdt.1.92 (κναφηΐον codd.), cf. Hp.Mul. 2.114, Plu.2.858e (γναφ-), Hsch.
German (Pape)
[Seite 1459] ὁ, und später γνάφος, die stachligen Karden, mit welchen der Walker das Tuch aufkratzt, Schol. Ar. Plut. 166. – Auch ein stachliges Marterwerkzeug, Her. 1, 92; VLL.
Greek (Liddell-Scott)
κνάφος: ὁ, (κνάω) ἀκανθῶδες φυτὸν δι’ οὗ ξύουσι τὰ ἱμάτια, τοῦτο μεταχειρίζονται νῦν οἱ φεσοποιοί, Σχόλ. εἰς Ἀριστοφ. Πλ. 166, πρβλ. Ἀλκαῖ. Κωμ. ἐν Ἀδήλ. 2. ΙΙ. κτεὶς ἐν χρήσει πρὸς λανάρισμα, καὶ ὡς ὄργανον βασανιστήριον, ἐπὶ κνάφου ἕλκειν τινὰ Ἡρόδ. 1. 92, ἔνθα ἴδε Wessel., πρβλ. Πλούτ. 2. 858Ε, Σουΐδ. ἐν λέξ. ― ἴδε κνάπτω ἐν τέλ.
French (Bailly abrégé)
réc. γνάφος;
ου (ὁ) :
instrument de torture muni de pointes.
Étymologie: cf. κνάω, κναφεύω.
