στειλειόν: Difference between revisions
From LSJ
εἰ ἀποκρυπτόντων τῶν Μήδων τὸν ἥλιον ὑπὸ σκιῇ ἔσοιτο πρὸς αὐτοὺς ἡ μάχη καὶ οὐκ ἐν ἡλίῳ → if the Medes hid the sun, the battle would be to them in the shade and not in the sun
(Bailly1_4) |
(Autenrieth) |
||
| Line 7: | Line 7: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=οῦ (τό) :<br /><i>ion. et épq. c.</i> [[στελεόν]]. | |btext=οῦ (τό) :<br /><i>ion. et épq. c.</i> [[στελεόν]]. | ||
}} | |||
{{Autenrieth | |||
|auten=([[στέλλω]]): [[axe]]-helve, [[handle]], Od. 5.236†. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 15:33, 15 August 2017
German (Pape)
[Seite 933] τό, der Stiel der Axt, der in das Oehr, στειλειά, gesteckt wird, ἐν αὐτῷ (πελέκει) στειλειὸν περικαλλὲς ἐλάϊνον, εὖ ἐναρηρός, Od. 5, 236.
Greek (Liddell-Scott)
στειλειόν: τό, τὸ ξύλον δι’ οὗ κρατεῖται ὁ πέλεκυς, τὸ «στειλιάρι», εἰσερχόμενον εἰς τὴν ὀπὴν τὴν καλουμένην στειλειή. Ὀδ. Ε. 236· ― ὡσαύτως στειλειός, ὁ, Αἴσωπ. 420 de Fur. (πρβλ. στειλαιός· καὶ στειλάριον, τό, Εὐστ. 1531. 39. Πρβλ. στελεόν, στέλεχος.
French (Bailly abrégé)
οῦ (τό) :
ion. et épq. c. στελεόν.
